حرف آخر قافیه

غزل شماره ۱: جاء البرید مبشرا من بعد ما طال المدا

غزل شماره ۲: ای خاک درت سرمه ارباب بصارت

غزل شماره ۳: به عالم هر دلی کاو هوشمند است

غزل شماره ۴: بگذر ز علم رسمی که تمام قیل و قال است

غزل شماره ۵: دلا باز این همه افسردگی چیست

غزل شماره ۶: آنانکه شمع آرزو در بزم عشق افروختند

غزل شماره ۷: دگر از درد تنهایی به جانم یار می‌باید

غزل شماره ۸: یک گل ز باغ دوست کسی بو نمی‌کند

غزل شماره ۹: آنها که ربوده الستند

غزل شماره ۱۰: عهد جوانی گذشت در غم بود و نبود

غزل شماره ۱۱: نگشود مرا ز یاریت کار

غزل شماره ۱۲: آتش به جانم افکند شوق لقای دلدار

غزل شماره ۱۳: اگر کنم گله من از زمانه غدار

غزل شماره ۱۴: الهی الهی به حق پیمبر

غزل شماره ۱۵: تا سرو قباپوش تو را دیده‌ام امروز

غزل شماره ۱۶: روی تو گل تازه و خط سبزه نوخیز

غزل شماره ۱۷: پای امیدم بیابان طلب گم کرده‌ای

غزل شماره ۱۸: من آینه طلعت معشوق وجودم

غزل شماره ۱۹: به شهر عافیت مأوی ندارم

غزل شماره ۲۰: مقصود و مراد کون دیدیم

غزل شماره ۲۱: شبی ز تیرگی دل سیاه گشت چنان

غزل شماره ۲۲: تازه گردید از نسیم صبحگاهی جان من

غزل شماره ۲۳: یک دمک با خودآ ببین چه کسی

غزل شماره ۲۴: مضی فی غفلة عمری کذلک یذهب الباقی

غزل شماره ۲۵: ساقیا بده جامی زان شراب روحانی