حرف آخر قافیه

شماره ۱: آنم که از ضمیر منست انور آفتاب

شماره ۲: ترسم که بس که می کنم از درد اضطراب

شماره ۳: خوش در نگار بسته دگر نوبهارست

شماره ۴: ای از سپاه خط تو خورشید در حصار

شماره ۵: گذشت آن که روی لاله خیمه بر گلزار

شماره ۶: چنان گریستم از درد دوری دلبر

شماره ۷: غمم نمی رود از دل به گریه بسیار

شماره ۸: زهی ز خوی تو بر باد داده جان آتش

شماره ۹: ای زخط بگرفته خورشید رخت در بر هلال

شماره ۱۰: گرفتم آینه تا بنگرم حقیقت حال

شماره ۱۱: ز روزگار ندیدم دمی فراغت بال

شماره ۱۲: زهی ز غیرت ابروت دلشکسته هلال

شماره ۱۳: زبس که ریختم از دیده خون دل بیرون

شماره ۱۴: اشک نبود این که می بارم ز روز تار من

شماره ۱۵: ز جور دل که هیچ کس مباد چنین

شماره ۱۶: بیابیا قدمی نه چو گل به صحن چمن

شماره ۱۷: شد چنان گرم جهان ز آمدن تابستان

شماره ۱۸: ای مکان پاسبانانت فراز آسمان

شماره ۱۹: باد نوروز آمد و آورد بوی یاسمین

شماره ۲۰: از بس که گریه کردم و از بس کشیدم آه

شماره ۲۱: باز این منم گذاشته در کوی یار پای

شماره ۲۲: زبس که یافت دلم لذت گرفتاری

شماره ۲۳: زهی نگاه تو سرگرم مردم‌آزاری

شماره ۲۴: دامنم دریای خون زین چشم خون پالاستی

شماره ۲۵: من آن چه می کشم از جور چرخ مینایی