|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهی عظمت و جایگاه دین و جمال شمی است. شاعر به بیان این نکته میپردازد که سعادت واقعی در درگاه او نهفته است و ذکر او نشانهی کرامت است. همچنین، عفو و بخشش او بخشی از سیرت اوست و شاعر به حدی عاجز است که نمیتواند حق مدح او را ادا کند، چرا که هر چه بگوید کمتر از حقیقت است. در نهایت، بوسیدن جناب او را نشانهای از عبادت قلمداد میکند.
هوش مصنوعی: حضور تو منبع خوشبختی و زیبایی است و درگاه تو نشانهی بزرگی و مقام رفیع است.
هوش مصنوعی: عفو و بخشش تو به قدری بزرگ و معروف است که دور فضایی که به دور تو میچرخد، نشان از محبت و ارادت تو دارد.
هوش مصنوعی: من از بیان خوبیها و فضایل تو ناتوانم، زیرا که ستایش تو از هر چیزی که در دل من میگذرد، بیشتر و بالاتر است.
هوش مصنوعی: اهل دانش و دیانت، به خاطر مقام والای تو، تو را میبوسند، زیرا بوسیدن تو مصداقی از عبادت و بندگی خداوند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من بنده را لقای تو عین سعادتست
بوسیدن بساط تو اصل سیادتست
گویم بنظم و نثر دعا و ثنای تو
وندر ضمیر از آنچه بگویم زیادتست
چونانکه هست عادت تو نشر مکرمات
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.