|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش شخصی می‌پردازد که او را "فخر جهان" و "جمال دولت" می‌نامد. شاعر اشاره می‌کند که همه زیبایی‌ها و هنرها در جهان به خاطر وجود اوست و او دلیل خوشبختی دیگران است. هر هنرمند و شخص موفقی به نوعی به تلاش‌های او وابسته است و از آن بهره‌مند می‌شود. شاعر به او لقب‌هایی چون "نام گرفته" و "مال داده" می‌دهد و در نهایت به این نکته اشاره می‌کند که تنها نام او باقی می‌ماند و همه چیز دیگری از دنیا زوال‌پذیر است.
هوش مصنوعی: ای عزیز جهان، زیبایی و رونق کائنات به زیبایی تو وابسته است.
هوش مصنوعی: جهان، که سرنوشت خوشی را رقم می‌زند، به ملاقات تو خوشبین است و به آن امید دارد.
هوش مصنوعی: هر هنرمندی که در دنیا وجود دارد، به خاطر تلاش و کوشش تو به مقام و ثروت دست یافته است.
هوش مصنوعی: ای کسی که نامش به خوبی شناخته شده و مال و ثروت زیادی به دست آورده، حالا دیگر چه حال و احوالی از توبه و پشیمانی دارد؟
هوش مصنوعی: تنها نام است که باقی می‌ماند و هر چیز دیگری از دارایی‌های دنیوی، زوال و نابودی دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.