پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند
کز اضطراب راه سخن گم نمیکند
در روز وصل، ریختم از دیده هر نفس
خونی که هجر در دل مردم نمیکند!
رسم شکفتگی ز جهان برفتاده است
کس غیر چاک سینه، تبسم نمیکند
همکاسه با حلاوت عیش زمانه است
هرکس چو باده حق نمک گم نمیکند
باب طعام بی مزه پر تکلفی است
هرکس بنان خشک تنعم نمیکند
آن را ز روی مرتبه جا صدر مجلس است
کو بر کسی تلاش تقدم نمیکند
شاخیست از درخت حماقت رگ غرور
خود را کسی زیافتگی گم نمیکند
ما را ضعیف نالی دشمن زبون کند
مظلوم آن کسی ک تظلم نمیکند
بر وضع خلق، هر گل صبح است خنده یی
دوران چه خنده ها که به مردم نمیکند؟
واعظ ز درد من خبرت میکند اگر
پیش تو دست و پای سخن گم نمیکند!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به بیان احساسات عمیق و دردهای انسانی می‌پردازد. او از تظلم و مظلومیت سخن می‌گوید و به شدت احساس میکند که در دنیای پر از اضطراب و مشکلات، کسی برای بیان دردهایش تلاش نمیکند. با اشاره به عشق و جدایی، او از اشک‌ها و دردهای بی‌پایان ناشی از هجران صحبت میکند. همچنین، به بی‌خاصیتی و بی‌مزه‌گی در زندگی اشاره دارد و حسرت بر تلاشی که برای نشان دادن مقام و جایگاه می‌شود می‌زند. او می‌گوید که در دنیای امروز، کسی برای ابراز احساسات و ناله‌های درونیش تلاش نمیکند و در نهایت به مظلومیت واقعی و نادیده شدن دردها اشاره میکند. شعر در کلیت خود بیانگر ناکامی انسان‌ها در ابراز واقعیات و احساساتشان است.
هوش مصنوعی: در مقابل تو، اعتراضی به ناعدالتی نمیکند، چون از شدت نگرانی نمی‌تواند راه گفت‌وگو را پیدا کند.
هوش مصنوعی: در روزهایی که با محبوبم همراه بودم، هر لحظه اشکی از چشمانم ریخته می‌شود که درد جدایی در دل دیگران را کاهش نمی‌دهد!
هوش مصنوعی: در این دنیا دیگر خبری از شادابی و سرزندگی نیست و فقط کسی که دلی شکسته دارد، می‌تواند لبخند بزند.
هوش مصنوعی: هر کسی که در دنیا از لذت‌های زندگی بهره‌مند شود، باید مانند نمک در شراب باشد و هیچ‌گاه فراموش نکند که این لذت‌ها موقتی هستند و باید با آنها با تعادل زندگی کند.
هوش مصنوعی: در دروازه‌ای که غذاهای بی‌مزه و پر زحمت وجود دارد، کسی که از زندگی راحت و خوشایند بی‌نصیب است، نمی‌تواند لذت ببرد.
هوش مصنوعی: آن چه در جایگاه عالی و مهمی نشسته است، به هیچ کس تلاش نمیکند که برتری و پیشی گرفتن خود را نشان دهد.
هوش مصنوعی: شخصی که گرفتار غرور و خودبزرگ‌بینی است، مانند شاخه‌ای از درخت نادانی است و افراد با این ویژگی معمولاً نمی‌توانند درک کنند که درست و غلط چیست و به راحتی مسیر خود را گم می‌کنند.
هوش مصنوعی: دشمن ضعیف و ناتوان ما را به زاری و ناله وادار میکند، اما مظلوم واقعی کسی است که از حق خود دفاع نمیکند و سکوت میکند.
هوش مصنوعی: هر روز صبح، با نمای تازه‌ای از طبیعت و زیبایی‌هایش همراه است که می‌تواند باعث شادابی و خنده مردم شود. اما گاهی اوقات، این شادی‌ها و خنده‌ها به طور کامل در دل مردم جاری نمی‌شود و آنها آن شادابی را احساس نمی‌کنند.
هوش مصنوعی: واعظ از مشکلات من خبر می‌دهد، اما اگر در نزد تو نتواند با کلمات درست صحبت کند، به چه کار می‌آید؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چرخ ارچه ذره ز جفا کم نمیکند
از وی گله مکن که کراهم نمیکند
چشم تو التفات به مردم نمیکند
بر خستگان غمزه ترحم نمیکند
زلفت کشید شانه و گفتا فرو نشین
بر آفتاب سایه تقدم نمیکند
اشکم ز عکس روی تو شب‌ها در تو بافت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.