همچنان کز آب سرو بوستان قد می‌کشد
نخل آه از رفتن عمرم چنان قد می‌کشد
طول آمالم ندارد پای کم از طول عمر
آرزو با زندگانی هم‌عنان قد می‌کشد
چون زمین تشنه از بس گریه دزدیدم به خود
زنگ در آیینه دل، سبزه‌سان قد می‌کشد
می‌خورد از جویبار حسن باغ عشق آب
زآب گل، نخل صفیر بلبلان قد می‌کشد
بس که در پایت چو واعظ کشتگان جان می‌دهند
سرو بالای تو، از آب روان قد می‌کشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به شکوه و زیبایی طبیعی اشاره می‌کند و احساسات عمیق خود را درباره گذر عمر و آرزوها بیان می‌کند. او از درختان و آب‌ها به عنوان نمادهایی برای نشان دادن رشد و عواطفش استفاده می‌کند. نخل و سرو به عنوان نمادهایی از زنده‌دلی و زیبایی به تصویر کشیده شده‌اند و شاعر از «قد کشیدن» آنها به عنوان نشانه‌ای از تاثیر گذر زمان و آرزوهایش یاد می‌کند. به طور کلی، شعر احساسی از حسرت و زیبایی را در هماهنگی با طبیعت و عشق نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: همان‌طور که نخل با فضایی خوشبو و دلپذیر در باغ به حالت ایستاده می‌رسد، من نیز از گذر زمان و رفتن عمرم آه می‌کشم و بار دیگر احساس سنگینی بار زندگی را حس می‌کنم.
هوش مصنوعی: آرزوهای من به اندازه طول عمرم وسیع و بزرگ هستند و در هماهنگی با زندگی، همراه با آن رشد می‌کنند.
هوش مصنوعی: به خاطر احساسات عمیق و ناراحتی‌هایم، مانند زمینی که از خشکی و تشنگی به شدت نیازمند آب است، سعی کرده‌ام زنگی را در دل خود بشنوم. در این وضعیت، حقیقت و زیبایی در من جوانه‌زنی می‌کند و به رشد و شکوفایی می‌رسد.
هوش مصنوعی: از جویبار زیبایی عشق، آب گل‌ها را می‌نوشد و نخل با صدای پرندگان خوش‌خوان، به سوی آسمان رشد می‌کند.
هوش مصنوعی: چون واعظان در پای تو، افرادی که جانشان را از دست داده‌اند، به شدت از خود گذشته و فدای تو می‌شوند. درخت سرو نیز به خاطر زیبایی و مقام تو از آب جاری قد می‌کشد و به رشد و بلندی می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.