خواهد گشود عقده دلهای ریش را
در شانه دیده زلف تو احوال خویش را
راضی به کم نگشته پی بیش میدود
نشناخته است خواجه زجدوار نیش را
بر قامت حیات لباس جوانیت
کم داشت تر ز رنگ خضابست ریش را
گوشت ز کار ماند به فریاد خود برس
چشمت ضعیف گشت ببین فکر خویش را
تا کی کنی مذاکره عیشهای دوش
یک بار هم ملاحظه کن روز پیش را
این نفس پیر گبر کجا قرب حق کجا
در خانه خدا نبود ره کشیش را
در پیش دوست دم زدن از خویشتن خطاست
کس با نفس ندیده در آیینه خویش را
ظالم شود فقیر چو نرمی ز حد بری
گرگست گوسفند چو بیند حشیش را
واعظ مباش غافل و محکم بگیر کار
یعنی که واگذار بحق کار خویش را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان پیچیدگی‌های انسان و رویارویی با احساسات و واقعیت‌های زندگی می‌پردازد. شاعر به بررسی دلخوری‌ها و تضادهای درونی انسان اشاره دارد و می‌گوید که فرد باید به خود و هویت واقعی‌اش نگاه کند و از سرگردانی و عیشهای زودگذر دوری کند. او همچنین به ناپایداری زندگی، تأثیر زمان بر جوانی و اهمیت شناخت خویشتن اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر از افراد می‌خواهد که در مواجهه با چالش‌ها و مشکلات با جدیت برخورد کنند و کارهای خود را به درستی انجام دهند.
هوش مصنوعی: دلهای پر از درد و غم خود را در برابر زیبایی و دلربایی موهای تو باز می‌کنند و حال خود را با تماشای آن به تصویر می‌کشند.
هوش مصنوعی: او راضی به داشته‌های کم خود نیست و بی‌وقفه به دنبال بیشتر میدود. در حالی که نمی‌داند که این تلاش، باعث نشناختن زهر و درد و سختی‌های ناشی از آن شده است.
هوش مصنوعی: بر تن زندگی تو، لباس جوانی‌ات کمتر از رنگ خضاب ریش‌های سفیدت است.
هوش مصنوعی: اگر از دردی رنج می‌کشی و به کمک نیاز داری، به یاد داشته باش که وضعیت تو به خاطر غفلت یا بی‌توجهی خودت ایجاد شده است. حالا چشمانت ضعیف شده و نمی‌توانی روشنایی را ببینی، بنابراین باید به فکر بهبود اوضاع خودت باشی.
هوش مصنوعی: چقدر می‌خواهی درباره لذت‌های شب گذشته صحبت کنی؟ یک بار هم به یاد روز گذشته فکر کن.
هوش مصنوعی: این نفس پیر و کهنه، که نماد دنیازدگی و دنیاگرایی است، چطور می‌تواند به نزدیکی و قرب خداوند برسد؟ راهی برای کشیش (رهبان یا روزه‌دار) وجود ندارد که به خانه خدا برسد.
هوش مصنوعی: صحبت کردن از خود در حضور دوست نادرست است، زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند چهره‌اش را در آینه نفس خود ببیند.
هوش مصنوعی: وقتی که ظلم و ستم بیش از حد افزایش یابد، افراد ضعیف و فقیر آسیب می‌بینند. مانند گرگی که وقتی علف را می‌بیند، به گوسفند حمله می‌کند و او را می‌خورد.
هوش مصنوعی: به درستی در کارهای خود توجه کافی داشته باش و مسئولیت‌هایت را جدی بگیر؛ به عبارت دیگر، کارهایت را به خدا واگذار کن و به او اعتماد کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.