بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد
نیست غم، گر هر دمی از ما به عشرت نگذرد
بسکه خاک کلبه من، تشنه مهمان بود
سیل ازین ویرانه، بی قصد اقامت نگذرد
تندخو را صرفه نبود کاوش افتادگان
تند باد از خاک، هرگز بی کدورت نگذرد
بکری این وقت و ساعتهای مینا کار چند؟
جهد کن این وقت و ساعتها به غفلت نگذرد
چشم آن دارم، که بخشندم به آب روی تو
زودباش ای گریه، پا بردار، فرصت نگذرد
میتوانی عذرخواهم گشت فردا پیش حق
شاید از روی تو، ای رنگ خجالت نگذرد؟
سربسر در معصیت بگذشت، این عمر عزیز
یک دو روزی مانده از بهر ندامت، نگذرد؟
بسکه یاران راست در دلها ز یکدیگر غبار
صحبتی امرو هرگز بی کدورت نگذرد
کی بود پاکیزگی دروی ز چرک احتیاج
از سرایی کاب باریک قناعت نگذرد
زندگی واعظ سراسر پیش عاقل یک دمست
حاضر دم باش، کان یکدم به غفلت نگذرد!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان اهمیت استفاده از لحظات زندگی و عدم غفلت از آنها می‌پردازد. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که زندگی هر لحظه می‌تواند فرصتی برای شادمانی و دوری از غم باشد، و از آنجا که زمان محدود است، باید از هر دم بهره برد. همچنین، به یادآوری عواقب گناه و ضرورت توبه در زمان باقی‌مانده از زندگی است. به طور کلی، شاعر تأکید می‌کند که نباید فرصت‌ها را سوزاند و باید به روابط انسانی و دوستی‌ها توجه کرد، زیرا گذشت زمان به سرعت می‌گذرد و نمی‌توان آن را دوباره به دست آورد.
هوش مصنوعی: اگر به آرامش و خوشی دست یابیم، هرگز غمی بر اهل قدرت نخواهد گذشت. خوشی ما باید هر لحظه از زندگی‌مان جاری باشد.
هوش مصنوعی: خاک کلبه من به قدری از مهمان بی‌نصیب مانده تشنه است که حتی سیل هم از این ویرانه بدون قصد ماندن عبور می‌کند.
هوش مصنوعی: خشم و تندی هیچ فایده‌ای ندارد، چرا که افرادی که به زمین افتاده‌اند، از تندبادی که به آنها آسیب می‌زند، در امان نخواهند ماند و زندگی بدون زحمت و مشکلات ممکن نیست.
هوش مصنوعی: در این زمان و این لحظات ارزشمند چه کارهایی می‌توان انجام داد؟ تلاش کن که این زمان و لحظات را بیهوده سپری نکنید.
هوش مصنوعی: من چشمی دارم که می‌خواهم آن را به زیبایی و چهره‌ات ببخشم. پس ای اشک، زودتر حرکت کن و وقت را از دست نده.
هوش مصنوعی: می‌توانم فردا پیش خدا از تو عذرخواهی کنم، شاید رنگ شرم و خجالت از چهره‌ات کنار برود؟
هوش مصنوعی: تمام عمرم در گناه سپری شد و حالا که تنها یک یا دو روز از این عمر باقی مانده، آیا وقت تاسف و پشیمانی نرسیده است؟
هوش مصنوعی: دوستان واقعی در دلها نسبت به یکدیگر چنان پیوندی دارند که هیچ‌گاه صحبت‌هایشان بدون کدورت و ناراحتی نخواهد بود.
هوش مصنوعی: هیچ کس دروی پاک و پاکیزه نمی‌تواند باشد، مگر اینکه از نیاز و وابستگی به دنیای مادی و زندگی پر از زحمت و تنگی خارج شود. قناعت و بی‌نیازی است که او را از آلودگی‌های دنیایی دور می‌کند.
هوش مصنوعی: زندگی مانند سخنرانی است که همه چیز را به عاقل آموزش می‌دهد. لحظه‌ای که در آن هستی را غافل نباش، چون آن لحظه هرگز برنمی‌گردد!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.