بر مشامم بوی یار آشنا آید همی

یا که از طرف چمن، باد صبا آید همی

بوی ناف آهوی چین است یا مشک تتار

یا که بوی خاک دشت کربلا آید همی

گر به دقت بنگری از خاک دشت کربلا

بوی خون اکبر گلگون قبا آید همی

کشته شد در کربلا سبط رسول و تا کنون

بانگ فریاد و فغان از ماسوی آید همی

رود رود مادر قاسم ز سمت خیمه گاه

در عزای قاسم فرخ لقا آید همی

نالهٔ طفلی به گوش دل رسد یارب مرا

یا صدای اصغر از مهد ولا آید همی

شیههٔ اسبی است یا رب یا ز میدان ذوالجناح

واژگون زین، رو بسوی خیمه ها آید همی

از میان مطبخ خولی خروش سوزناک

چون صدای حضرت خیرالنساء آید همی

در دیار شام در کنج خرابه، روز و شب

از اسیران نالهٔ وا غربتا آید همی

از میان تربت غمبار زینب تا ابد

با فغان و ناله، بانگ یا اخا آید همی

گوییا هر لحظه در بزم یزید بی حیا

صوت قرآن خواندن از طشت طلا آید همی

«ترکیا» در ماتم شاه شهیدان تا به حشر

خون دل، از دیدهٔ شاه و گدا آید همی