خوشا عشق و خوشا دارندهٔ عشق
خوشا آن کس که باشد زندهٔ عشق
زقید خود پرستی گشت آزاد
هر آن کس گشت از جان، بندهٔ عشق
نمی ماند نشان ظلمت آنجا
که تابد اختر تابندهٔ عشق
تجلی گر نکردی حسن معشوق
کجا عاشق شدی جویندهٔ عشق
فضای قلب عاشق، گشت روشن
عجب دندان نما شد خندهٔ عشق
ره عشق است بس راهی خطرناک
به منزل کی رسد ترسندهٔ عشق
بحمدالله که شد ز اغیار خالی
دل «ترکی» که شد آکنده عشق
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و ارزش عشق اشاره دارد و بیان می‌کند که عشق، انسان را از خودپرستی آزاد می‌کند و او را به زندگی واقعی می‌برد. شاعر می‌گوید که جایی که عشق وجود دارد، تاریکی نمی‌تواند باقی بماند و عشق، نور و روشنی به دل عاشق می‌بخشد. همچنین اشاره می‌کند که راه عشق پرخطر است و ترس از آن مانع رسیدن به منزلت عشق نمی‌شود. در نهایت، دل عاشق خالی از دلسردی‌ها و موانع است و تنها پر از عشق می‌باشد.
هوش مصنوعی: عشق زیباست و لذت‌بخش است و کسی که عشق را در دل دارد، خوشبخت است. خوشا به حال کسی که در عشق زندگی می‌کند و با آن زنده است.
هوش مصنوعی: هر کسی که از خودپرستی رها شود و به عشق حقیقت بپیوندد، آزاد و رهاییافته می‌شود.
هوش مصنوعی: هر جا که نور عشق بدرخشد، اثر ظلمت و تاریکی باقی نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی معشوق را نشان ندادی، پس عاشق چگونه می‌تواند عشق را جستجو کند؟
هوش مصنوعی: دل عاشق پر از روشنایی و شادی است و به نوعی همواره در حال لبخند زدن به لطف عشق است.
هوش مصنوعی: مسیر عشق بسیار دشوار و پرخطر است. آیا کسی که از عشق می‌ترسد، می‌تواند به منزلگاه خود برسد؟
هوش مصنوعی: خوشبختانه دل از دیگران خالی شده و پر از عشق شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شهت اما نه چون من بندهٔ عشق
دهنده عشق نی افکندهٔ عشق
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.