ای فلک داد از جفایت در چه حالم کرده‌ای؟!
راست بودم چون الف مانند دالم کرده‌ای!
آخر ای گردون زدی سنگ ملامت بر سرم
زیر پای بی‌شعوران پایمالم کرده‌ای!
از چه رو ای چرخ چون من اعتبارت دور باد
قرعه بی‌اعتباری‌ها به فالم کرده‌ای!؟
از تو ای ناهید گفتارم نوای تازه داشت
وز حسد ای چرخ چون یعقوب لالم کرده‌ای!
عاقبت کار تو گر این بود ای گردون دون
از چه در روز ازل قسمت کمالم کرده‌ای؟!
ای سپهر بی‌مروت این کدامین شیوه است؟!
ناله می‌سازم ز دستت تا چو نالم کرده‌ای!
بود در آیینه من عکس صد معنی دچار
زنگ غم بر روی مرآت خیالم کرده‌ای!
روزگاری بود که می‌دادم به چیزی من نوال
خون حسرت ای فلک آخر نوالم کرده‌ای!
همدمانم ناکسان غول و از دانش تهی
صحبت دانشوران امر محالم کرده‌ای!
در هوای موشکافی طغرلم پر می‌زند
تا تو ای گردون مرا دور از وصالم کرده‌ای!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از بی‌عدالتی و ناراحتی‌های زندگی‌اش می‌گوید و از شرایطی که به او تحمیل شده، گلایه دارد. او به فلک (چرخ گردون) خطاب می‌کند و از اینکه چرا او را به دور افتاده و ناکام گذاشته، شکایت می‌کند. شاعر حسرت روزهای بهتر را می خورد و از اینکه دوستانش افراد بی‌دانش و ناکام هستند، ابراز ناراحتی می کند. در نهایت، او حس می‌کند که تقدیرش به طرز ناعادلانه‌ای رقم خورده و از درد و رنجی که تحمل کرده، ناله می‌زند.
هوش مصنوعی: ای آسمان، از ظلم و ستم تو به چه حال و روزی افتاده‌ام؟! من راست و درست بودم، اما تو همچون حرف «الف» (که در ابتدا می‌آید) مرا به حالتی شبیه «دال» (که در انتهاست) تبدیل کرده‌ای!
هوش مصنوعی: ای آسمان، چرا سنگ ملامت را بر سرم آوردی؟ من را زیر پاهای نادانان له کرده‌ای!
هوش مصنوعی: چرا ای دوران، مانند من اعتباری نداری؟ چرا قسمت‌های بی‌اعتبار را به من تقدیم کرده‌ای؟
هوش مصنوعی: ای ناهید، سخنان من به برکت تو تازگی و طراوت دارد، اما ای چرخ فلک، از حسد مرا مانند یعقوب بی‌صدا کرده‌ای!
هوش مصنوعی: اگر قرار است کار تو اینگونه باشد، ای آسمان پست، چرا در روز آغاز آفرینش سهم من را از کمال به گونه‌ای دیگر مشخص کردی؟
هوش مصنوعی: ای آسمان بی‌رحم، این چه وضعیتی است که به وجود آورده‌ای؟! من به خاطر تو ناله و فریاد می‌کنم، همان‌طور که تو مرا آزرده‌ای!
هوش مصنوعی: در آینه من، تصویرهایی از معانی مختلف وجود دارد، ولی غم و اندوهی که بر روی خیال من نشسته، آنها را تحت تأثیر قرار داده و پوشیده کرده است.
هوش مصنوعی: روزی بود که به خاطر خواسته‌هایم بسیار ناراحت و حزین بودم و اکنون از تو ای دنیا می‌پرسم که چرا این‌قدر به من سختی داده‌ای؟
هوش مصنوعی: دوستان من افرادی بی‌ارزش و بی‌دانش‌اند و صحبت کردن با دانشمندان برای من غیرممکن شده است!
هوش مصنوعی: در جوی پر از دقت و تحلیل، طغری (نماد قرینگی و زیبایی) در دل من برمی‌خیزد، در حالی که تو ای گرداننده زمان، مرا از وصال و عشق دور کرده‌ای!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.