تا کمند زلف او صد دل به یک مو می‌کشد
بار منت مرغ دل از خال هندو می‌کشد
مردم چشم مرا از شش جهت تسخیر کرد
بهر قتل عاشقان هم تیغ ابرو می‌کشد
خاک پای توسنش را توتیا کردم به چشم
سرمه اکنون دیده‌ام از خاک آن کو می‌کشد!
حاصل عشقم مرا شد رنگ زردی همچو کاه
کهربای جذب مهرش دل ز هرسو می‌کشد
نکهت روی گلش تصویر را بخشد حیات
در مشامش از نسیم او رسد بو می‌کشد!
از می شوقش به زاهد داد ساقی جرعه‌ای
از کمال بی‌خودی در خانقه هو می‌کشد
عکس چشم مست او طغرل به هنگام رقم
مانی و بهزاد با مژگان آهو می‌کشد!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی و جذابیت معشوق خود اشاره می‌کند. او از قدرت جذب و تاثیر زلف و ابروی معشوق می‌گوید که قادر است دل‌ها را مجذوب کند و بر عشق عاشقان تسلط یابد. شاعر همچنین به عشق خود و عواطفی که از آن ناشی می‌شود، اشاره می‌کند و می‌گوید که عشق او را به حالت عجیبی کشانده و از کشش معشوقش تحت تأثیر قرار گرفته است. در نهایت، شاعر از نشانه‌های زیبایی و حس زندگی در چهره معشوق و تاثیر آن بر خود سخن می‌گوید، به طوری که عشق او به صورتی جنون‌آمیز خود را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت زلف معشوق اشاره دارد که می‌تواند دل‌های بسیاری را به خود جلب کند. به‌گونه‌ای که دل‌ها، ناگزیر از تحمل سختی‌ها و رنج‌ها برای دست‌یابی به او هستند. همچنین، خال هندو به عنوان نشانه‌ای از زیبایی و جذابیت در نظر گرفته شده که بر دشواری‌های عشق تأکید می‌کند. در کل، این شعر از قدرت عشق و جذابیت معشوق سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: مردم به گونه‌ای مرا تحت تأثیر قرار دادند که انگار از هر طرف به من مؤثرند و برای کشتن عاشقان، فقط با یک ابرو می‌توانند دست به تیغ بزنند.
هوش مصنوعی: من خاک پای اسب تو را به عنوان سرمه در چشمانم قرار دادم، اکنون می‌بینم که از آن خاک، دمی برمی‌خیزد!
هوش مصنوعی: نتیجه عشق من به اندازه‌ی زردی کاه شده است، همانند یک کهربای جذاب که دل مرا از همه‌جا به سمت خود می‌کشد.
هوش مصنوعی: عطر و رایحه‌ای که از گل به مشام می‌رسد، موجب زنده شدن تصویر آن در ذهن می‌شود و نسیم ملایمی که از آن می‌وزد، احساس بوی خوش را به ارمغان می‌آورد.
هوش مصنوعی: ساقی، به زاهدی که اهل دنیا و زهد است، جرعه‌ای از عشق و شور و شوق را می‌دهد. در میخانه، افرادی که در حال عبادت هستند، به خاطر این عشق و شور از خود بی‌خود شده و شوری در وجودشان ایجاد می‌شود.
هوش مصنوعی: چشمان زیبا و خمار او مثل طغرل در زمانی است که مانی و بهزاد آثار خود را می‌نویسند و او با مژگانش همچون آهو، نقاشی می‌کند!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سر و بالای تو فریاد از لب جو می‌کشد
آب را بر خاک از رفتار دلجو می‌کشد
بر سر مجنون نمی‌آید دگر لیلی ز ناز
گردن بیهوده‌ای از دور آهو می‌کشد
دیده هرکس نشد حیران درین عبرت‌سرا
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.