گرچه در میخانه بر لب خنده‌ها دارد قدح
چشم عبرت سوی این بزم فنا دارد قدح
در جهان صد شور از یک جام تقسیم ازل
هیچ می‌دانی که اندر دل چه‌ها دارد قدح؟!
در سلوک عشق اندر عشرت‌آباد جهان
کی به جز پیر صراحی مقتدا دارد قدح؟!
بس که سر تا پای دنیا دامگاه آفت است
بر شکست رنگ عشرت مومیا دارد قدح
چون خمار باده هردم درگه افتادگی
از خیال قامت مینا عصا دارد قدح
دم به دم دست دعا بگشاده در بزم ادب
یک تواضع از صراحی التجا دارد قدح
پیش مینای طرب با ساز قل‌قل هر نفس
از زبان باده عرض مدعا دارد قدح
روز و شب طغرل مثال چنگ با قد نگون
از برای دختر رز ناله‌ها دارد قدح
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و لذت‌های دنیا می‌پردازد و در عین حال به زوال و فنا نیز اشاره می‌کند. شاعر به میخانه و شادی‌های آن اشاره کرده و می‌گوید که اگرچه قدح (جام) در میخانه پر از خنده و شادابی است، اما در دلش رازهایی پنهان است. او به عشق و جستجوی معنای واقعی زندگی می‌پردازد و نشان می‌دهد که در این دنیا، با وجود تمام لذت‌ها، در نهایت همه چیز گذران و فناپذیر است. قدح به عنوان نمادی از این تضاد بین لذت و حقیقت در نظر گرفته می‌شود. شاعر به صورت مکرر از قدرت و زیبایی باده و مینا صحبت می‌کند و در کنار آن به دعا و تواضع نیز اشاره می‌کند، که نشان‌دهنده پیوند بین دنیوی و معنوی است. به طور کلی، این شعر نگاهی عمیق به زیبایی، لذت و زوال در زندگی دارد.
هوش مصنوعی: با اینکه در میخانه خنده و شادی وجود دارد، اما چشم‌ها به خاطر عبرت از این جشن زودگذر، به آن نگاه می‌کنند.
هوش مصنوعی: در دنیا شور و هیجان‌های زیادی از یک جام نوشیدنی تقسیم شده است. آیا می‌دانی در دل آن جام چه رازها و احساسات پنهانی وجود دارد؟
هوش مصنوعی: در مسیر عشق، در خوشی‌های دنیوی، آیا غیر از پیر خردمند و مجرب، کسی وجود دارد که در مورد می‌گساری راهنما باشد؟
هوش مصنوعی: دنیا به قدری پر از مشکلات و آسیب‌هاست که می‌توان آن را به یک دامگاه تشبیه کرد. در این میان، لحظات خوشی که داریم، مانند رنگی در حال نابودی به نظر می‌آید و مانند یک جام پر از مومیا، یادآور این است که در لابه‌لای زیبایی‌ها، غم و اندوه نیز وجود دارد.
هوش مصنوعی: هر لحظه در حالت خماری ناشی از نوشیدن، به یاد قامت زیبای مینا هستم که مانند عصا، قدح (لیوان) در دستش دارد.
هوش مصنوعی: هر لحظه دست دعا به سوی خدا دراز کرده، در مجلس ادبی، یک نوع ادب و تواضع از جام خواهش و نیاز وافر دارد.
هوش مصنوعی: در حضور می جام و آواز خوش، هر دم باده به زبان می‌آورد خواسته‌ی خود را.
هوش مصنوعی: طغرل، که نمادی از زیبایی و شکوه است، در طول روز و شب همچون ساز چنگ ناله‌هایی سر می‌دهد. او از قدی کوچک و افسرده برخوردار است و این آه‌ها و ناله‌ها به خاطر دختر زیبای گل سرخ است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.