|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نقشی که محتسب (نگهبان یا ناظر) در محدود کردن آزادی و زیبایی‌ها دارد اشاره می‌کند. او می‌گوید که تلاش برای شکستن چیزهای نشکسته (آرزوها یا زیبایی‌های طبیعی) بیهوده است. به یادآوری می‌آورد که برای رسیدن به محبوب یا زیبایی واقعی، باید به صورت پاک و خالص نزدیک شد. همچنین، تأکید می‌کند که با وجود محدودیت‌ها، هنوز می‌توان زیبایی‌هایی را در دل سختی‌ها و موانع مشاهده کرد.
هوش مصنوعی: محتسب بدون دلیل در زمان جشن و شادی مردم، سنگی به سمت شراب می‌اندازد، با این خیال که شیشه‌ای که هنوز نشکسته را بشکند.
هوش مصنوعی: کی کسی به معشوق می‌رسد در حالتی که دلی پاک و بی‌آلایش داشته باشد؟ حتی اگر با آب خضر هم بدن ناپاک را بشوید، باز هم به آن نتیجه نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: نگاهی به گل‌های زیبا و خوشبوی باغ بینداز و از در بسته هم می‌توانی به زیبایی‌های آن دسترسی پیدا کنی؛ با این حال، هنوز قید و بندهای خود را رها نکرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بند از زنجیر نتوان کرد دل وارسته را
می‌تواند زد به عالم پشت پای بسته را
تشنهٔ یک آرزو از همت والا نه‌ایم
خاک هم آب است دست از آب حیوان شسته را
تا توانی ناتوانان را به چشم کم مبین
[...]
نیست پروای فنای خود دل وارسته را
تیغ خضر راه باشد دست از جان شسته را
در دیار عشق کس را دل نمی سوزد به کس
از تب گرم است اینجا شمع بالین خسته را
آه اوراق دلم را هر یکی جایی فکند
[...]
بی نشانی دارد آزاد از بلا وارسته را
دام باشد نقش پای خویش صید جسته را
قید از عشاق و از معشوق آزادی خوش است
صرف دام بلبلان کن رشتهٔ گلدسته را
در مکرر بستن مضمون رنگین لطف نیست
[...]
عقبه‌ای دیگر نباشد روح از تن رسته را
نیست بیم سوختن دود زآتش جسته را
شکوه ازگردون دلیل‌تنگدستیهای ماست
ناله در پرواز باشد طایر پربسته را
انتظام عافیت از عالم کثرت مخواه
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.