گنجور

 
طغرای مشهدی

چو خیزد گردباد از خاک ما در دشت محرومی

به رنگ ابر نیسان، گریه اش در آستین باشد

مگو طغرا چه سان باشم چنین، کاول چنان بودم

که اوضاع جهان، گاهی چنان، گاهی چنین باشد

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode