گنجور

 
طغرای مشهدی

بیا که بی سرزلف تو موج باده ناب

به رنگ حلقه ماتم، کدورت انگیز است

بهار حسن ترا برگ ریز عشوه مباد

که از هوای توام ابردیده گل بیز است

به دور نرگس او، دل ز خون لبالب کن

که می پرست، طلبکار جام لبریز است

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode