گو روزگار هرچه تواند به ما کند
ما و تو را مباد که از هم جدا کند
مرغ شکسته بالم و صیاد بیوفا
ترسم به این بهانه ز دامم رها کند
آزار ما بسست، که خود را بخون کشد
کاوش کسی که با دل مجروح ما کند
گستاخ می وزد بحریم چمن رواست
گر عندلیب شکوه زباد صبا کند
در هجر اگر طبیب شبی روز کرده ای
دانی شب فراق به روزم چهها کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و دردناک ناشی از جدایی و فراق میپردازد. شاعر از ناامیدی و ترس خود از جدایی میگوید و نگران است که روزگار او و محبوبش را از هم جدا کند. او خود را مانند پرندهای شکسته میبیند که در دست صیاد بیوفایی گرفتار شده است. همچنین، شاعر به آزارهایی که از دیگران میبیند و دلتنگیاش در شبهای جدایی اشاره میکند و به شدت درک میکند که جدایی چه تأثیرات مخرابی بر او خواهد گذاشت. در نهایت، شاعر از دلتنگی و زخمهای عاطفی ناشی از فراق سخن به میان میآورد.
هوش مصنوعی: هرچه روزگار بخواهد به ما بکند، ما با تو ارتباطی نداریم که از هم جدا شویم.
هوش مصنوعی: من همچون مرغي هستم که بالهایم شکسته و از طرفی صیاد ناپایدار و بیوفایی دارم. نگرانم که او به بهانهی این وضعیت، مرا از دام خود آزاد کند.
هوش مصنوعی: آزار و رنجی که به ما میرسد، به حدی است که باعث میشود کسی که با دل شکسته ما بازی میکند، خود را به خون بکشاند.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده است که اگر کسی در زیباییهای طبیعت و باغ گستاخی کند و به آن آسیب بزند، جای تعجبی نیست. همچنین اگر پرندهای به خاطر وزش باد شکایت کند، این موضوع طبیعی است و میتواند احساس خود را بیان کند.
هوش مصنوعی: اگر شب را به یاد جدایی کسی به صبح رساندهای، خوب میدانی که شب فراق چگونه بر روزم تأثیر میگذارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با خلق هر کرم که کند هم خدا کند
باشد که ناگهی نگهی هم به ما کند
عیش و نشاط و شادی و لهوست مرمرا
تا ساقی من آن بت حوری لقا کند
زهره ست و ماه باده و رویش به روشنی
زان هر دو نور مجلس ما پر ضیا کند
آری چو ماه و زهره به یک جا قران کنند
[...]
هرچ از وفا به جای من آن بیوفا کند
آنرا وفا شمارم اگرچه جفا کند
با آنکه جز جفا نکند کار کار اوست
یارب چه کارها کند او گر وفا کند
آزادگان روی زمینش رهی شوند
[...]
چون مرد ترسد از حدئی کاوفتد و را
بهر وضو ز مسجد خود را جدا کند
بر قول بوحنیفه و شیبانی آن زمان
باید که آن نماز شده ز ابتدا کند
زیرا که نزد این دوامامش مجال نیست
[...]
با خلق هر کرم که کند چون خدا کند
باشد که ناگهان نظری سوی ما کند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.