. . . ر من ای کودکان ز کار فرو ماند
زار بگریم بر او که زار فرو ماند
. . . ر نگویم ز کار ماند، چه گویم
رستم دستان ز کار زار فرو ماند
. . . ر نبد، شیر بد که از فزع او
شیر شکاری به مرغزار فرو ماند
سال برآمد مرا به پنجه و او را
پنجه فرو ریخت، وز شکار فرو ماند
بود مرا خر زه ای چنانکه نیارست
خر بمری پیش او ز هار فرو ماند
ماده خری تنگ بسته را بنهادم
چنبر بگسست و در نوار فرو ماند
باز بر آنگونه سست گشت که گویی
ماده خری زیر تنگ بار فرو ماند
کره سوی ماده خر برد به بیابان
مژده که آن کنگ خر فشار فرو ماند
آنکه سر از نیفه برفروخت چو برخاست
خفت و سر از پاچهٔ ازار فرو ماند
آنکه ز بیگانگان نفیر برآورد
اکنون از خفت و خیز یار فرو ماند
رنج میان پای کف و . . . ن و . . . س از وی
خاست که از کار هر چهار فرو ماند
دل نکنم تنگ از آن سبب که در این کار
بهتر ازین کس دو صد هزار فرو ماند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حالت بیکسی و ناتوانی در برابر مشکلات اشاره دارد. شاعر با ذکر مثالهایی از حیوانات و شرایط مختلف نشان میدهد که چگونه افراد و موجودات در برابر سختیها و چالشها دچار رکود و شکست میشوند. او میگوید که حتی رستم، پهلوان بزرگ، و شیر، نماد قدرت، نیز در برابر مشکلات متوقف میشوند. در نهایت، با تأکید بر این نکته که در زندگی ممکن است افراد بسیار بهتری از ما نیز در شرایط مشابه تسلیم و ناتوان شوند، از احساس ناامیدی و گرفتاری سخن میگوید.
هوش مصنوعی: در زندگی وقتی که انسان از کار و تلاش بازمیماند، دلم برای او میسوزد و غمگین میشوم، مانند کودکان که در حالتی از ناامیدی و بیکسی باقی میمانند.
هوش مصنوعی: نمیدانم از کار چه بگویم، زیرا رستم با دستانش هم در میدان جنگ به زحمت افتاده و ناتوان شده است.
هوش مصنوعی: شیر ضعیف نمیشود، اما شیر درنده از ترس او در مرتع میماند.
هوش مصنوعی: سال به پایان رسید و من بر او غلبه کردم، اما او از من شکست خورد و از شکار بازماند.
هوش مصنوعی: من دارای الاغی بودم که به قدری ناتوان بود که نمیتوانست در برابر خطرات و تهدیدها مقاومت کند و در مواجهه با آنها، همیشه شکست میخورد.
هوش مصنوعی: من مادهی خر را که به تنگی بسته شده بود، آزاد کردم و در نتیجهی این کار بند و زنجیرش شکست و او در دشت همچنان ماند.
هوش مصنوعی: او دوباره به قدری ضعیف و ناتوان شده بود که انگار مادهخر از زیر بار سنگین به زمین افتاده است.
هوش مصنوعی: گاری به سوی مادهخر میرود و در بیابان خبر خوشی میدهد که آن خر سنگینوزن به زحمت حرکت میکند.
هوش مصنوعی: کسی که سرش را از بلندی برآورده، وقتی میافتد و از بلندی پایین میآید، به خاطر سختی مسیر و مشکلات، پاچههایش در چادرش گیر میکند و نمیتواند به راحتی حرکت کند.
هوش مصنوعی: کسی که در گذشته صدایی از بیگانگان بلند کرد، حالا در مقابل یار و محبوبش به نرمش و آرامش رسیده است.
هوش مصنوعی: رنج و درد میان پای او و آن کس به وجود آمد، زیرا از کار هر چهار نفر نتوانستند برآیند.
هوش مصنوعی: نگران نباش که دلم برای کسی تنگ شود، زیرا در این زمینه افرادی هستند که از او بسیار بهترند و تعدادشان هم زیاد است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.