ای سید کتب خانه برآشفتی
تا ابلهی و بیخودی و خفتی
گفتم هجای (تو) چو گل غنچه
آنرا بیاد سبلت و بشکفتی
گشت آن شکوفه دست بدست از تو
کز خلق رنگ و بویشین ننهفتی
شطرنجی از هجای من آگه شد
تا خاک ره بکوی برون رفتی
آرام کی پذیرد تا محشر
آن کتب خانه را که برآشفتی
سهل است کتب خانه برآشفتن
کتبی بخانه بردی و خوش خفتی
بپذیر زخم مور هجای من
چون زخم مار را تو پذیرفتی
من باوی ار بهجو فتم، خیزم
تو پایدار باش که تا نفتی
گرچه نوردد او بهجای من
من در هجای او نکنم زفتی
باشد که علم هجو بکه افتد
او ما بقول کردن و من مفتی
یک هجو را هزار عوض گویم
پرسند از او که چند هجا گفتی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به انتقاد از کسانی میپردازد که به بیخودی و ابلهی دچار شدهاند و به بهانههای پوچ به چالش میپردازند. شاعر هجای خود را چون گلی نیکو توصیف میکند و میگوید که این هجای زیبا با وجود نقدها و ناخرسندیها_ در دل مردم جا پیدا کرده است. او به بازی شطرنج و روابط انسانی نیز اشاره میکند و معتقد است که او به خاطر هجای خود زخم میخورد، در حالی که دیگران همواره از زخمهای عمیقتری رنج میبرند. در نهایت، شاعر به تأمل در موضوع هجو و نقدها میپردازد و بیان میکند که خود برای بیان انتقاداتش، همواره از عوضها و دلایل بیشتری استفاده خواهد کرد و از دیگران نیز میخواهد تا در این زمینه صادقتر باشند.
هوش مصنوعی: ای آقا، کتابها را به هم ریختی تا این که یک شخص نادان و بیتوجه و بیخیال شدی.
هوش مصنوعی: به او گفتم که نامت مانند گل است و او به یاد موهایش شکوفا شد.
هوش مصنوعی: شکوفهای که از تو رشد کرده است، از دست به دست دیگران رفته و رنگ و بویش را از خلقت پنهان نکردهای.
هوش مصنوعی: شطرنجی از آرامش من باخبر شد و به سمت کوچهای که من در آن بودم، رفت.
هوش مصنوعی: آیا تا زمانی که روز قیامت بیاید، آن کتابخانهای که نا آرامی میکردی، آرام خواهد گرفت؟
هوش مصنوعی: راحت است که کتابهای خانه به هم ریخته شوند، اما تو کتابها را به خانه آوردهای و بیخبر خوابیدهای.
هوش مصنوعی: زخم کوچک و مختصر من را بپذیر، همانطور که زخم خطرناک و کشنده مار را پذیرفتهای.
هوش مصنوعی: اگر در پی من بیفتی، بیدار و هوشیار باش، چرا که من در حرکت و تغییرم و ممکن است ناگهانی تغییر مسیر دهم.
هوش مصنوعی: هرچند که او به جای من در صحنههای زندگی فعال و پرشور است، اما من هرگز به او حسادت نخواهم کرد.
هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که ممکن است علم به زشتیها و ناپسندها باری افتخاری برای او باشد، در حالی که دیگران به کلام و گفتار او توجهی نکنند و او خود را عالم و مجتهد بداند.
هوش مصنوعی: من میتوانم هزار بار شعری را به شکل تمسخرآمیز بگویم، اما اگر از آن شخص بپرسند چند بار این شعر را گفتهام، او نمیتواند به درستی پاسخ دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.