شمس برگشت ز چرخ، همچو زرین طبقو
چادر لعل کشید، گرد گردون شفقو
روز از ما بگریخت، شب چو در ما آویخت
لؤلؤ لالا ریخت زیر نیلی طبقو
می‌نمود از خرچنگ زهره را پیش آهنگ
چو به روی شه زنگ بر چکیده عرقو
من به کنجی دربست، خفته بودم سرمست
در گروگان زده دست از برای جلقو
بانک چنگ آمد و نای، جستم از شوق ز جای
بنگریدم ز سرای همچو یاری رفقو
گفتم ای جمع که آید، بر در و رسم چه آید
بس نکوتر چه زایید در جهان خلقو
گفت کاین قوم ظریف همه هستند حریف
باده بی این‌ها زیف کرده اندر حلقو
مه محمد ز عراق، مایه حسن وفاق
گنده برده به وثاق، برنهد بقر بقو
گر کسی از شعرا، گوید این را قوفا
گو بدین کن هجا تاش گیرد حلقو
قصه وزین سخن، گو بدین قاعده کن
فاعلاتن فعلن باق بق باق بقو
ترک من خورده نبید، دی برم مست رسید
وز سر خشم کشید آن مه بر من بخقو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تصویر کشیدن یک شب زیبا و روح‌انگیز می‌پردازد. شمس به عنوان نمادی از نور و زیبایی به تصویر آمده که همچون ظرفی زرین، شفق را به چادر لعل خود می‌کشد. روز از ما دور می‌شود و شب دوباره به ما نزدیک می‌شود. شاعر در گوشه‌ای نشسته و سرمست است، در حالی که نور و زیبایی را با اشتیاق می‌نگرد و موسیقی به گوشش می‌رسد. او از جمعی صحبت می‌کند که همگی ظریف و شگفت‌انگیز هستند و به باده‌نوشی مشغولند. در نهایت، شمس و زیبایی‌هایش را با عشق و شوق بیان می‌کند و به نوعی از حالت خوب و سرخوشی خود می‌گوید.
هوش مصنوعی: شمس به سوی آسمان برگشت و مانند طبق زری، چادری از لعل بر افراشت و دور تا دورش رنگ شفق را گسترد.
هوش مصنوعی: روز از ما دور شد و شب وقتی به ما نزدیک شد، همچون مرواریدی درخشان زیر آسمان آبی پخش شد.
هوش مصنوعی: در این بیت به تصویری اشاره شده که معنای آن نشان‌دهنده جذابیت و زیبایی است. در این تصویر، زهره (که به عنوان نماد زیبایی و عشق شناخته می‌شود) به نمایش گذاشته شده است و در کنار آن، خرچنگ به عنوان موجودی خاص و متفاوت وجود دارد. این ترکیب به نوعی تضاد و وابستگی زیبایی و نازیبایی را به تصویر می‌کشد. به طور کلی، زیبایی و جذابیت با یکدیگر پیوند خورده‌اند و این بیانگر افکار و احساسات عمیق انسانی است.
هوش مصنوعی: من در گوشه‌ای به‌تنهایی خوابیده بودم و سرمست از حال و هوای خود بودم، در حالی که به نوعی در پی لذت و سرگرمی بودم.
هوش مصنوعی: صدای چنگ و نای بلند شد و من از شوق و هیجان از جای خود برخاستم و به دور و برم نگاهی انداختم، مانند دوستی که به دیدار رفقایش می‌آید.
هوش مصنوعی: گفتم ای جمع که در اینجا جمع شده‌اید، چه چیزی باید بر در اینجا آورده شود و چه چیز زیباتر و باارزش‌تری در جهانی که خلق شده، وجود دارد؟
هوش مصنوعی: این گروه با ظرافت، همگی در نوشیدن شراب هم‌دست هستند و بدون این افراد، لذت نوشیدنی کم رنگ‌تر می‌شود.
هوش مصنوعی: ماه محمد از طرف عراق، سبب زیبایی و اتحاد است. آن ماه، در دام عشق گرفتار شده و مانند گوساله‌ای از زخم‌های خود می‌نالد.
هوش مصنوعی: اگر شاعری این شعر را بگوید، بگویید که سعی کند با این قافیه شعر خودش را بسازد تا بتواند به زیبایی و هماهنگی در اشعارش برسد.
هوش مصنوعی: داستانی زیبا و دلنشین را به این شیوه بگو که از وزن و قاعده خاصی پیروی کند، مثل فاعلاتن فعلن که در حال حاضر معروف است.
هوش مصنوعی: دیروز، وقتی که نوشیدنی‌ام تمام شد و مست شدم، آن ماه زیبا که خشمگین بود، نگاهی بر من انداخت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.