ای ز جان عزیز بنده اعز
در فکنده است بند تازی بز
از یکی ناگذشته موی سرش
موش . . . نش گذشته از یک گز
ره نیابد ز سوی با صد جهد
گر به . . . ن بر زنیش میخی گز
به تکسکی نیرزد و خواهد
بوسه ای را زمن بهای دوسز
با چنان ناز اگر نشاط کنی
خیز و در حجره نشاطی خز
حجره ای کاندروست ریع نمد
قالی رومی و نهالی خز
فرش با موی . . . ن او باشد
همچو موی سمور و قاقم و خز
حجره زانسان و تاز از این کردار
شغل ازین طرز و حرفتی زین تز
با چنان ترکتاز مغ به ازو
عیش چون قیصرم کن و معتز
ورنه بفرست هر چه دربایست
سیم تاز است ازینهمه مفرز
سخن از زر پخته گوی چو سیم
ور نمانده است زر پخته بپز
تا بود نازو و کامرانی خوش
باده ناب کامرانی مز
تا اعز و اذل بود بر لفظ
باد بدخواه تو اذل تو اعز
باد عمرت هزار ساله دو ته
بیش ازین باد کو بود موجز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با زبانی زیبا و تند، از عشق و زیبایی‌های زندگی سخن می‌گوید. او به محبوبش اشاره می‌کند و از ناز و زیبایی‌اش یاد می‌کند، همچنین به اهمیت زندگی شاد و لذت‌بردن از آن تأکید می‌کند. شاعر می‌گوید که نباید از سرگرمی‌ها و خوشی‌ها غافل شد و باید از هر لحظه زندگی بهره برد. از طرفی، او به ناپایداری دنیا و گذرا بودن عمر اشاره می‌کند و توصیه می‌کند که باید از عشق و خوشی‌های این دنیا غافل نشویم. در نهایت، شاعر به زندگی طولانی و خوشبختی برای محبوبش آرزو می‌کند.
هوش مصنوعی: ای عزیز دل من، که جانم به فدای تو، در بند دوستی تو گرفتار شده‌ام.
هوش مصنوعی: از یکی که نمی‌توانی بگذری، حتی موی سرش برایت مانند موش شده است... چگونه می‌توانی از یک گز بگذری؟ این جمله نشان می‌دهد که وقتی به کسی یا چیزی وابسته هستی، حتی جزئیات کوچک نیز برایت اهمیت پیدا می‌کند و ترک آن سخت می‌شود.
هوش مصنوعی: هرگز به مقصود خود نمی‌رسی، حتی اگر تلاش‌های زیادی کنی، مگر اینکه به درستی بر روی اصل خود استوار شوی و ریشه‌ات را محکم کنی.
هوش مصنوعی: این بیت نشان‌دهنده‌ی ارزش کم چیزی است که هیچ بهایی ندارد و به همین خاطر درخواست یک بوسه از من، با اینکه ممکن است برای او مهم باشد، به نظر ناچیز و بی‌ارزش می‌رسد.
هوش مصنوعی: اگر با این ناز و احساس خوشحالی به پاخیزی، به اتاق شادی بیایید.
هوش مصنوعی: اتاقی که در آن، قالی رومی به زیبایی پهن شده و در گوشه‌ای نهالی از خز وجود دارد.
هوش مصنوعی: فرش بافته شده از موی او مانند موی سمور و خز به زیبایی و نرمی آن اشاره دارد. این فرش به قدری لطیف و زیباست که می‌توان آن را با خزهای گرانبها مقایسه کرد.
هوش مصنوعی: جای انسان به خاطر ویژگی‌هایی که دارد، از این کار و رفتار نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: با آن قدرت و توانایی‌ات، بهتر از او به من لذت و خوشی برسان، مانند قیصر (دولت‌مردی بزرگ) و معتز (خلافتی مشهور).
هوش مصنوعی: اگر نخواهی به دیگران کمک کنی، بگذار هرچه نیاز است را بدون نگرانی به دست بیاورند؛ در اینجا هیچ چیز از دست رفته نیست.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی سخن ارزشمند و معناداری بگویی، باید از کلمات با ارزش و خوب استفاده کنی. اگر چیزی باارزش نداری، بهتر است سکوت کنی و چیزی نگوئی.
هوش مصنوعی: تا زمانی که لذت و شادی وجود دارد، آن را با می خوش و ناب تجربه کن.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تو ذلیل و بی‌ارزش شوی، آن‌کس که اراده‌اش برای آسیب رساندن به تو است، هم خود را در ذلت خواهد یافت و هم تو را عزیز خواهد کرد.
هوش مصنوعی: عمر تو هزار ساله است، ولی اگر بیشتر از این روی، عاقبت چیزی جز تکرار روزها نخواهی دید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بدرد کفر پیرهن در بر
بگسلد شرک از میان زناز
ای شده از شناخت خود عاجز
کی شناسی خدای را هرگز
عوض در بمن نمود شبه
بدل زر بمن رسید پشیز
تا در این کوره طبیعت پز
خامی‌یی داشتم چو میوه رز
صدر مطلق کمال دین که چو تو
در جهان نیست داهی و گربز
چند داری مرا براه امید
مانده در انتظار مستوفز
هر حسابی که کردم از کرمت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.