چون کرد شراب شرک و غفلت مستت

عالم عالم، غرور در پیوستت

چندان که مپرس سرفرازی هستت

تاتن بنیوفتی که گیرد دستت

تا کی طلبم ز هر کسی پیوستت

یک ره تو طلب اگروفائی هستت

چون بر دل همچوآتشم دست تراست

دستی برنه گرچه بسوزد دستت

مست است دو چشم از دو چشم مستت

دریاب که از دست شدم در دستت

تو هم به موافقت سری در جنبان

گر زانکه سر عاشق هستی هستت

در عهد صبی کرد جهالت پستت

ایام شباب کرد غفلت مستت

چون پیر شدی رفت نشاط از دستت

کی صید کند مرغ سعادت شستت

در عهد صبی کرده جهالت پستت

ایام شباب کرده غفلت مستت

چون پیر شدی رفت نشاط از دستت

کی صید کند ماهی دولت شستت

در عهد صبی کرده جهالت پستت

ایام شباب کرده غفلت مستت

چون پیر شدی رفت نشاط از دستت

کی صید کند ماهی دولت شستت

چون شد دل و جانم از نگاهی مستت

دل شد که چو دست بند بوسد دستت

جان نیز بهم چشمی دل شد خلخال

وز چشم برون آمده شد پابستت

ای شیر رمیده ز آهوان مستت

تیری که زدی بران شکار از دستت

گر تیر نگاه بد فدای نگهت

ور تیر خدنگ بد بنازم شستت