|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از شاعر اشاره به حالتی از عشق و شیدایی دارد. در آن، گوینده میگوید که چشمان او تحت تأثیر عشق و شوق به محبوبش مست شدهاند و او نمیتواند خود را کنترل کند. او از محبوبش میخواهد که با حرکت سرش به او پاسخ دهد و تایید کند که در این احساس عشق با او همراه است. در کل، این ابیات توصیفکننده جذبه و سستی ناشی از عشق عمیق است.
هوش مصنوعی: دو چشمانم به خاطر چشمان نوشین تو نشسته و مست شدهاند. به من توجه کن، زیرا در آغوش تو گم شدهام.
هوش مصنوعی: اگر تو هم با سر خود تائید کنی، این نشان میدهد که چون عاشق هستی، وجودت با این عشق هماهنگ است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون کرد شراب شرک و غفلت مستت
عالم عالم، غرور در پیوستت
چندان که مپرس سرفرازی هستت
تاتن بنیوفتی که گیرد دستت
در عهد صبی کرد جهالت پستت
ایام شباب کرد غفلت مستت
چون پیر شدی رفت نشاط از دستت
کی صید کند مرغ سعادت شستت
چون شد دل و جانم از نگاهی مستت
دل شد که چو دست بند بوسد دستت
جان نیز بهم چشمی دل شد خلخال
وز چشم برون آمده شد پابستت
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.