ای لعبت فَرّخ رخ فرخنده شمایل

دل ها به تو مشتاق و روان ها به تو مایل

افتاده ی تیر نگهت عارف و عامی

دلداده ی چشم سهیت عالم و جاهل

بر پای دل از سلسله ی موی تو زنجیر

[...]

خوبان جهان از چو جهان مهر وفا نیست

این سلسله را پیشه به جز جور و جفا نیست

آغاز فنا بود، جهان را و چو آغاز

انجام مر این غمکده را غیر فنا نیست

از زهد فروشان بگریزند که دیدیم

[...]

آن شاهد مقصود که در پرده نهان بود

دوشینه ی بر دیده ی من، جلوه کنان بود

نوشین لب و رخشان رخ و زلف به خم او

نور بصر و تاب دل و قوت روان بود

خواندم مه و مهرش به نکویی چو بدیدم

[...]

ای منتظران مژده که آمد گه دیدار

بر بام برآئید که شد ماه پدیدار

از خانه درآئید که جانان ز ره آمد

جان پیشکش آرید که زر نیست سزاوار

آن شاهد غیبی که نهان بود، به پرده

[...]

چشمان تو امروز نموده است خرابم

آن گونه که مدهوش به فردای حسابم

هجران و وصال تو بود خلد و جحیمم

اندیشه خود جرم و خیال تو صوابم

با عدل تو حسن عمل نیست امیدم

[...]

من شیفته و مست و خراب از غم یارم

حیران و جگر سوخته از هجر نگارم

گر یار مرا باز نخواند به سر خویش

من خون جگر در غمش از دیده به بارم

سوگند بدان عهد که با زلف تو بستم

[...]

المنة الله که گرفتار کمندی

گشتیم و برستیم زهر قیدی و بندی

صد شکر که بخت خوش و اقبال بلندم

به نمود گرفتار سر زلف بلندی

شادم که به پای دل دیوانه نهادم

[...]

دام ره خلقی شده، بندی که تو داری

افتاده همه کس، به کمندی که تو داری

ای زلف گره گیر، رهایی زتو ما را

مشکل شده از حلقه و بندی که تو داری

بالای خوش سرو، بر افروخته قامت

[...]