شعر، ار چه صلاح کار دین نیست

بر وی، ز شریعت آفرین نیست

بگریست که درد من جز این نیست

زین درد کسی چو من حزین نیست

آن کیست که در جهان چنین نیست

وز فرقت دوستان حزین نیست

آن یار گزین که خشمگین نیست

خوشبوست گلی که آتشین نیست

همچون قلم از سیاه بختی

جز گریه مرا در آستین نیست

مگذر ز قمار بوسه بازی

[...]

بی یار بهار دلنشین نیست

این پنبه داغ یاسمین نیست

صد شکر، به دست کوته من

صد بند ز چین آستین نیست

در دامن برگ پا شکسته است

[...]

بهر روزی دلم غمین نیست

گو کمتر باش بیش ازین نیست

کو پادشهی که در پی نام

دستش ته سنگ از نگین نیست

داد از اشکی که نیست خونین

[...]

ای چرخ ترا اگرچه دین نیست

دستی که‌شکستنیست این نیست