آوخ که چو روزگار برگشت

از من دل و صبر و یار برگشت

برگشتن ما ضرورتی بود

وآن شوخ به اختیار برگشت

پرورده بدم به روزگارش

[...]

ای دل چه کنم چو یار برگشت

وز عهد خود آن نگار برگشت

در دست نماند نقش و رنگی

کاو نیز چو روزگار برگشت

غم بود مرا نصیب از آن یار

[...]

آوخ که ز دل قرار برگشت

برگشت جهان چو یار برگشت

در دیده خویش عزتش نیست

هر کز در دوست خوار برگشت

از بس که شکست گریه در دل

[...]

یا بخت من فکار برگشت

یا دوست باختیار برگشت

فریاد که روز وصل جانان

رفت و شب انتظار برگشت

هم مستی وصل از سرم رفت

[...]

هرکس که ز کوی یار برگشت

با دیده اشکبار برگشت

آنم که به نرد عشقبازی

کارم ز آغاز کار برگشت

جز نقش من ار نخست نبود

[...]