با درد من دوای کسی سازگار نیست

نبضم دراضطراب ز دست طبیب شد

اشکم ز یک نگاه تو بر دیده می دود

این خون گرفته با پدر خود رقیب شد!

از عقده های زلف بتان شانه نگذرد

این مرغ تنگ چشم ز یک دانه نگذرد!

گر شمع بگذرد ز سر خنده، عیب نیست

باید زگریه های غریبانه نگذرد

فرمان شمع کآمده از شعله سر به مهر

[...]

دل داده ام به یار، ببینم چه می شود

بستم به شعله خار، ببینم چه می شود

شور جنون زیاده شد از موسم خزان

در فصل نوبهار ببینم چه می شود

سر رشته امید، برون رفته از کفم

[...]

در بزمگاه وصل چو نوبت به ما رسد

مینا جدا، پیاله جدا، می جدا رسد

گل سر به نازبالش بلبل نمی نهد

در گلشنی که پای نسیم حیا رسد

چون طفل غنچه، از گل کم قسمتی مرا

[...]

دل برد آن نگار، ببینم چه می کند

گل کرد صید خار، ببینم چه می کند

شوخی کنان به چشم درآمد چو طفل اشک

آید چو در کنار، ببینم چه می کند

در صبح وصل، دیده گرفتار گریه بود

[...]

شیرین به چشم کس ننماییم همچو اشک

پرورده اند گوهر ما را به آب شور

دارم تنی ز دست غمت چون سبوی خشک

از آب شکوه چون نکنم تر، گلوی خشک؟

لب تشنه مراد چه خواهد ز چرخ دید؟

کام پیاله تر نشود از سبوی خشک

تنها به خس نه ایم در افروختن شریک

[...]

امشب به سوی میکده باد از چمن وزید

برخاست رنگ باده به تعظیم بوی گل

تاب عنان گرفتن یک ناله ام نماند

از بس که در فراق تو بی تاب گریه ام

دایم غم نخوردن یک بوس می خورم

بوسی نخورده ام ز تو، افسوس می خورم

بی غیرتی نگر، که ز بتخانه گرد عشق

سیلی برای ناله چو ناقوس می خورم

سرچشمه دار العطشم تا به کربلا

[...]

دستم نگشت با گل داغ تو آشنا

گلچین بی وقوفم و شرمنده گلم

دل از خیال وصل رخت صدچمن شکفت

آیینه دار موسم آینده گلم

نشناختم که یار کدام است و گل کدام

[...]

دانسته، رو به تیغ نگاه تو آمدم

از خود گذشته بر سر راه تو آمدم

صف بست غمزه ات ز پی قتل دوستان

دشمن شدم به خود، به سپاه تو آمدم

رفتم به جنگ خویش، نگشتم به خود حریف

[...]

پای از جهان کشیده قراری گرفته ایم

چون صبح ازین بساط کناری گرفته ایم

چون هر نفس گلی ندمد از چراغ ما؟

آتش ز دودمان بهاری گرفته ایم

از دست داده ایم به آسانی حنا

[...]

از بس ز پا فتاده ایام پیری ام

ناید ز صد جوان، سر مو دستگیری ام

آزاده ام مخوان، که ز ملک عدم، قضا

آورده در وجود به طرز اسیری ام

جز من که داده مادر دهرم ز غصه شیر

کس پرورش نیافته هرگز به دوش غم

هرگز چو ریگ شیشه ساعت نشد نصیب

کز خانه بهر کسب هوا، پا نهم به بام

وامی اگر ز روی درشتی به ما دهند

چون آسیا، کنیم به نرمی ادای وام

باشد اگر امید اثر با گریستن

کی دل کشد به خنده، بود تا گریستن

ای شمع،این قدر به تو لذت نمی رسد

سوز و گداز از تو و از ما گریستن

دیوانه خصلتیم، ز ما پر بعید نیست

[...]

گر باده می خری، به زر گل خرید کن

بفروش ساز مطرب و بلبل خرید کن

خالی ز عیب نیست متاع دکان زهد

این جنس را ز روی تامل خرید کن

در آتشم فکند که بی دود و دم نشین

غم بر دلم گماشت که رو بی الم نشین

حکم قضا رسید که با وسعت سپهر

در تنگنا همیشه چو نال قلم نشین

فریاد می کند جرس کاروان چرخ

[...]

گفتی عرق دوباره چو شد، تند می شود

من تندی از دوباره ندیدم، سه باره کن