دم زن کنون به نامش هر صبح و هر مسا

و اندر صف جزا کف حسرت بهم مسا

خواهی رسی به کعبه مقصود در صفا

کن سعی و بنده‌گان ورا زود در صف آ

ساقی در این خجسته بهار فرح فزا

زن آب می‌بر آتش اندوه جان گزا

روزی چنین بویژه مبارک که از قضا

عید محمد آمده میلاد مرتضی

یک دور بود بادهٔ عرفان کبریا

در عهده سقایت افراد انبیا

آن دور منتهی شد و امروز مصطفی

تفویض کرد امر سقایت بمرتضی

عرش آستان خدیو زمان و زمین رضا

صاحب حریم کعبه اهل یقین رصا

ای دل برو به کوی امام مبین رضا

قبر امام هشتم و سلطان دین رضا

هستی میان ما ز هنرهای خود پدید

گر ظاهرا پدید نه‌ای در میان ما

نام تو جاودان بود ای شاعر بزرگ

چونان که نام سعدی شیرین‌زبان ما