فکر دگر نماند فغانی بیار جان

عاشق بدین خیال و تامل ندیده ام

خاقانیا به تقویت دوست دل مبند

ور غصه و شکایت دشمن جگر مخور

بر هیچ دوست تکیه مزن کو به عاقبت

دشمن نماید و نبرد دوستی به سر

گر دوست از غرور هنربیندت نه عیب

[...]

بی درد دل حیات چو ذوقی نمی دهد

آسودگان به عمر خود آیا چه دیده اند

ای مردگان ز خاک یکی سر به در کنید

بر حال زنده بتر از خود نظر کنید

ای اهل شوق وقت گریبان دریدن است

دست مرا به سوی گریبان که می برد؟

شبها تو خفته، من به دعا کز تو دورباد

آه کسان که بهر تو در خون نشسته اند

ای غایب از دو دیده چنان در دل منی

کز لب گشودنت به من آزار می‌رسد

شب های هجر را گذراندیم و زنده ایم

ما را به سخت جانی خود این گمان نبود

بلبل اگر نه مست گل است این ترانه چیست؟

گر نیست عشق زمزمه ی عاشقانه چیست؟

ساقی اگر نه پرده فتادی زروی کار

می گفتمت که نغمه ی چنگ و چغانه چیست

پرواز کرد طایر ادراک سالها

[...]

گفتم به عزم توبه نهم جام می ز کف

مطرب زد این ترانه که می نوش و لاتخف

آیا بود که صف نعالی بما رسد

چون بر بساط وصل زنند اهل قرب صف

بشناس قدر خویش که پاکیزه تر ز تو

[...]

آن خون گرفته ای که تو ساقی او شوی

پیدا شراب نوشد و پنهان جگر خورد

تیری زدی و زخم دل آسوده شد از آن

هان ای طبیب خسته دلان مرهم دگر

سرو امل بباغ چنان تازه گشت هان

پائی برون نه از در دروازه جهان

عزلت طلب که از غم این چار میخ دهر

گردون هفت خانه به عزلت دهد امان

افعی دهر اگر بزند بر دلت مترس

[...]

یوسف وش آن که زود رود بهر فتح باب

محتاج التفات کلیدش نمی کنند

بر خاک من رسید پس از مرگ و هر گیاه

کآن‌را نه بوی او بود از بیخ بر کنید

مطلوب جامی از طلبم گفته ای که چیست؟

مطلوب او همین که دهد جان در این طلب

هر مائده که دست ساز فلک است

یا بی نمک است یا سراسر نمک است

مائیم و پیر میکده و ذکر خیر او

امید ما به اوست، که داریم غیر او؟

جانی دگر نماند که سوزم زدیدنت

رخساره در نقاب زبهر چه میکنی؟

در وعده گاه وصل تو دل را قرار نیست

تمکین صبر و حوصله ی انتظار نیست

صد زخم بر تنم بود از ضرب تیغ عشق

اما یکی زمعجز عشق آشکار نیست

گفتم چگونه می کشی و زنده می کنی؟

از یک جواب کشت و جواب دگر نداد

زیر بار هجر بیمار است دل

وین تغافل های تو سرباری است