زین مثل ار با خردی بی‌سخن

کشف شود بهر تو مقصود من

خواست بانکار سراید سخن

مشت زدندش همگی بر دهن

از ره گوش ار به دلت یک سخن

ز اهل دلی آید و گیرد وطن

آب به هر جدول آن موج زن

همچو ضمیر من و موج سخن

گفت توئی آنچه که گوئی بمن

زانکه خودی پرده در خویشتن

جان پسر، گوش به هر خر مکن

بشنو و باور مکن

تجربه باز مکرر مکن

بشنو و باور مکن

مملکت ما شده امن و امان

[...]

قصه نراند ز بتان چمن

پا ننهد جز بره خویشتن

لانه دل‌افروزتر است از چمن

کار، گرانسنگتر است از سخن

چند کنم خانه درین نارون

چند برم حسرت باغ و چمن

زنده‌ام و موش نترسد ز من!

مرده‌ام از کاهلی خویشتن