بنامیزد جز آن کلک سخن ساخت

زیک نی تنگ ها شکر که پرداخت

به پیکر کارنامه زندگانی

به گوهر بارنامه آسمانی

لب عیسی روان پرورده او

[...]

چنان کون خران مادر نزاید

زن این ریش گاوان خر بگاید

ز دنیا قسم ما خون خوردن آمد

نشاید خورد الا رزق مقسوم

مگو آسان دل از جان بر گرفتم

که مشکل تر از آنم مشکلی بود

رطب شیرین و دست از نخل کوتاه

مسافر تشنه و جلاب مسموم

چنان تیپا زدش بر طبله کون

که جست از پیزی سرداب بیرون

شما کآزادگان شاخسارید

نشاط سرو و گل فرصت شمارید

نشان مرغ دل جستم ز گلزار

به زیر خاربن دیدم پری چند

چو ما در سایه الطاف اوئیم

چرا او سایه از ماواگرفته است

گرم بخشی نه کم آید کمالت

وگر سوزی نیفزاید جلالت

چو شاه اختران افراشت خرگاه

نه از اختر نشان ماند نه از ماه

بتاب ای آفتاب سال و مه سوز

ممان بر جای نز شب نام و نزروز

چو یار از چهر گردد پرده پرداز

ز تاریک و نهان پیدا و روشن

ز ننگ نیستی و نام هستی

به رخ بر آستین دندان به دامن

به سنگ اندر گزیند سیم و زر جای

[...]