ازین صنعت نگارانی که دیدیم

به این صنعت شما را بر گزیدیم

چه افسون‌ها که بر هر یک دمیدیم

که آخر بوی تأثیری شنیدیم

چوما از طالع خود ناامیدیم

چنین وقتی به هندستان رسیدیم

به نزدیکی ساحل چون رسیدیم

ز دریا رخت بر صحرا کشیدیم

ز دیوان عمرها آزار دیدیم

بسی محنت ز جورشان کشیدیم

هم او را تا به خود بد خواه دیدیم

به شمشیر ریاضت سر بریدیم

من و تو از دل و دین نا امیدیم

چوبوی گل ز اصل خود رمیدیم

دل مامرد و دین از مردنش مرد

دو تامرگی بیک سود اخریدیم