ندانند و مرا همچون تو ای حق

بیاویزند پهلوی تو مطلق

نه من میگویم این سر راز مطلق

حقست اینجا که میگوید اناالحق

نه من میگویم این سر را مطلق

حقست میدان که میگوید یقین حق

منم عشق و منم اینجایگه حق

ترا شیخا بگفتم سر مطلق

نمانم ازنهان شد راز مطلق

که پیدا دیدم و گفتم اناالحق

چو او در ذاتم اینجا زد اناالحق

نباشد جز که او پیوسته مطلق

چو حق در جان من گوید اناالحق

ترا میگوید اینجاراز مطلق

چو کل گردی چو من میگوی مطلق

در درون جان ما با ما اناالحق

چو اینجا گه بگفتی کل اناالحق

همین باشد حقیقت راژ مطلق

خدا شد در خدائی زد اناالحق

ابا ذرات گفت او راز مطلق

چنان آویخته اینجای مطلق

دم کل میزند اندر اناالحق

دگر هرگز نگوئی کفر مطلق

که اینجا گه خدایم من اناالحق

نگفته هیچکس اینجا اناالحق

حقیقت جمله حق گفتند مطلق

محمد میزند در ما اناالحق

همی گوید دمادم سر مطلق

اناالحق میزند اینجای مطلق

نفس گفتار او حقّست الحق

بده جامی دگر ز آن جام مطلق

که از مستی زنم دیگر اناالحق

حقت دانم که بیچونی و مطلق

دم کل میزنی اندر اناالحق

بگو اکنون مرا این راز مطلق

اگر بر راستی گوئی اناالحق

اناالحق گرچه هستی سرّ مطلق

دمی با شرع آی و گوی اناالحق

خدا منصور و منصوراست خالق

وصال اینست اینجا ای خلایق