اگر تو راست طبعی در صنایع

برآی از چار دیوار طبایع

منزه از وجود و از طبایع

که پیدا است او ز هر صنع و صنایع

صفاتِ حق تو داری در طبایع

مکن بیچاره را اینجای ضایع

تو چیزی بس شریفی وبدائع

دریغا چون ندانستی صنائع

ندیدم هیچ جز چارم طبایع

فروماندم در این صنع و صنایع

حقیقت دان که رنج هیچ ضایع

نگرداند یقین آخر صنایع

طلب کن گوشه امن و فراغی

که عالم نیست خالی از وقایع

خلاف طبع دونان زی که باشد

سلیقتها مخالف چون طبایع

ز دونان نیز صحبت را فرو کش

[...]

مشو محبوس ارکان و طبایع

برون آی و نظر کن در صنایع

نخواهد روزگار خویش ضایع

نشیند فرد و بنگارد وقایع

مدار اندیشه خود گردید ضایع

ز من هرجا رسی کن این وقایع

نگردد مختلف چون آنکه شایع

بود اندر امم و اندر شرایع