جلایر نیز اگر طماع باشد
به خود تنها مدیدالباع باشد
طمع دارد که با اربابِ بینش
خداوندان ملک آفرینش
نشیند نکتههای نغز سنجد
چو در بندند از دربان برنجد
مثال حضرت مخدوم آفاق
که دایم خُلطه با خلق آیدش شاق
نخواهد روزگار خویش ضایع
نشیند فرد و بنگارد وقایع
کسی را بار ندهد جز به اکراه
گریزد از مسیله گاه و بی گاه
هجوم مردمان اندر مَسیله
مثال جو بود کاید به کیله
همه بر یکدگر انبوه گشته
به روی هم شده چون کوه گشته
کناره کرده زان انبوه، صاحب
به خلوت رفته بی یار و مصاحب
گزین کرده وثاق نیک بختی
سرابستان پر آب و درختی
فضائی پاک از ناپاک آنجا
نه لای و گل، نه گرد و خاک آنجا
صبا فراش آن بستان سرای است
هزارش نغمهگر، دستان سرای است
به روی سبزه اش ننشسته گردی
روان در حوض آن خوش آب سردی
ز گلها و ریاحین رنگ رنگ است
نه جای رفتن آنجا، نه درنگ است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.