به بیند هم زهر شیئی آنچه خودخواست

بود تشریف آن بر قامتش راست

نظام جسم در تصحیح اعضاست

از این حسن نظام شرع پیداست

هر آنکس ره بدریا برد دریاست

حباب و موج و قطره جمله او راست

یکی از فرق اول گویمت راست

بخلق آن احتجاب از حقتعالی است

دگر قرآن که آن علم لدنی است

جز اجمالی و جامع کشف از آن نیست

قدم کان با اضافه صدق خاست

بنیکی حکم سابق بر خواص است

و گر با عقل یک حالش بود راست

بآن مقدار حسن او هیوداست

الست آن سیر صورت در مرایاست

بلی یعنی رخ از آئینه پیداست

قوامع ترک میل و آروزهاست

که طبع و نفس سرکش را تقاضاست

خوداین ز امداد اسماء الهی است

هم از تایید حق و عون شاهیست

خود آن آثار حسن حقتعالی است

دل از وی منجذب سوی دل آراست

فرائض اصل آن چار امهات است

زکوه و حج پس از صوم و صلوه است

نه تقیید ونه لا قیید او راست

ز اطلاق و ز لا اطلاق یکتاست

چو ذات مطلق اصل جمله اسماست

بجا از بهر تعظیمش ثناهاست

خود اینحضرت مقام جمع یکتاست

بمعنی اصطلاح از کل اسماست

حقایق کان الهیه بمعناست

شئون ذات مطلق را خود اسماست

دگر نسبت سوی امکانش اقواست

وجود اواخس در رتبه و ادنی است

حقیقت عنصری و سفلی او راست

مرکب یا بسیطه در تقاضاست

دگر نسبت سوی امکانش اقواست

وجود او اخس در رتبه وادنی است

حقیقت عنصری و سفلی او راست

مرکب یا بسیطه در تقاضاست