بدان ره کآمدم دانم شدن باز

چنان کاوّل زدم دانم زدن ساز

به دستان دوستان را کیسه پرداز

به زخمه زخم دلها را شفا ساز

چو بر زخمه فکند ابریشم ساز

در آورد آفرینش را به آواز

کز او خوشگوتری در لحن آواز

ندید این چنگ پشت ارغنون ساز

نکیسا چنگ را خوش کرده آغاز

فکنده ارغنون را زخمه بر ساز

به حسب حال من پیش آورد ساز

بگوید آنچه من گویم بدو باز

به گوش چنگ در ابریشم ساز

فکنده حلقه‌های محرم آواز

دهانم گر ز خردی کرد یک ناز

به خرده در میان آوردمش باز

نکیسا چون زد این افسانه بر ساز

ستای باربد برداشت آواز

چو لعبت‌باز‌ِ شب پنهان کند راز

من اندر پرده چون لعبت شوم باز

تو بر من تا توانی ناز می‌ساز

که تا جانم بر آید می‌کشم ناز

در آن پرده که شیرین ساختی ساز

هم آهنگیش کردی شه به آواز

همه ره گنج‌ریز و گوهر‌انداز

بیاوردند شیرین را به صد ناز

به صد جهد و بلا برداشت آواز

که مردم جان مادر چاره‌ای ساز

گهی از بس نشاط‌انگیز پرواز

کبوتر چیره شد بر سینه باز

در این نه پرده آهنگ آنچنان ساز

که دانی پردهٔ پوشیده را راز

جوابش داد و گفت از پرده این راز

نگردد کشف هم با پرده میساز

نگنجد آن ترنم اندرین ساز

مخالف باشد ار برداری آواز

چهارم مرد موبد گفت کاین راز

به شخصی مانَد اندر حجله ناز

کند بالای این نُه پرده پرواز

نی‌ام زان پرده چون گویم از این راز‌؟