صبا به پیر خرابات از خرابۀ شام

ببر ز کودک زار این جگرگداز پیام

که ای پدر ز من زار هیچ آگاهی

که روز من شب تار است و صبح روشن شام

به سرپرستی ما سنگ آید از چپ و راست

[...]

رسید گاه بهار و گه سماع و مدام

کجایی ای صنم سرو قد سیم اندام

بنفشه با سر زلف خمیده گشت پدید

کجایی ای سر زلف تو را بنفشه غلام

به‌پای خیز که‌ هنگام رامش است و نشاط

[...]

منم که خط غلامی دهم به نیم ‌سلام

دل من است که قانع شود به یک پیغام

کنون که گردش ایام را ثباتی نیست

همان‌ خوشست که در عشق بگذرد ایام

من آن مقام بلند از کجا به دست آرم

[...]

چنان به عشق تو وارسته‌ام ز ننگ و ز نام

که ننگ می‌نشناسم کدام و نام کدام

چو موی و روی تو دیدم بهم قرین گفتم

که شب بروز قرین گشته کفر با اسلام

کسیکه عشق ندارد بخامیش شک نیست

[...]

شدم به رافت ساقی چو کامیاب از جام

وجود خویش تهی یافتم ز ننگ و ز نام

به حال مستیم آمد به گوش دل الهام

که ای بلندنظر شاهباز سد ره مقام

به یاد آن شب مه افتی گر در این ایام

گذشته زان شب مهتاب پنج ماه تمام

خبر ز مریم اگر پرسی دختر ناکام

به جای که شبیش اوفتاده است آرام

همین که گفت چنین، من که تا به آن هنگام

خبر نبودم، که آن مردکِ سیه‌ایام

به روی خاک، چه کاری همی دهد انجام؟

نظر نمودم و دیدم که دختری ناکام

نخواست هیچ خردمند وام از ایام

که با دسیسه و آشوب باز خواهد وام

به چشم عقل درین رهگذار تیره ببین

که گستراند قضا و قدر به راه تو دام

هزار بار بلغزاندت به هر قدمی

[...]