به بیشی چرا شادمانی کنم

برین خواسته پاسبانی کنم

کنون گر به غم شادمانی کنم

به پیرانه‌سر چون جوانی کنم؟

چو کین آوری‌، کین‌سِتانی کنم

شوی مهربان‌، مهربانی کنم

وگر با چنین تن جوانی کنم

به جان کسان زندگانی کنم

به من ده که تا شادمانی کنم

ز گنج سخن دُر فشانی کنم

به ذکر تو من شادمانی کنم

به یاد لبت کامرانی کنم

منت عاشق و عاشقت را رقیب

که هم گرگم و هم شبانی کنم

به شمشیر عشقم سبک‌تر بکش

[...]

به دنیا درون کامرانی کنم

پس از مردنم زندگانی کنم

به ری در همی مرزبانی کنم

طرب سازم وکامرانی کنم

به پیرانه سر نوجوانی کنم

پس از مرگ خود کامرانی کنم

چرا من چنین سخت جانی کنم

ازین پس چسان زنده گانی کنم

بمانم من و کامرانی کنم

پس از مرگشان زنده گانی کنم

که درپای تو جان فشانی کنم

به خلد برین کامرانی کنم

بر آنم که کشور ستانی کنم

جهان گیرم و دادبانی کنم

که من با شما مهربانی کنم

نه غارت کنم نه زیانی کنم

چو امروز من شادمانی کنم

بایشان یکی مهربانی کنم

شما را بسی مهربانی کنم

نه جنگ و نه من سرگرانی کنم

که تا بار دیگر، جوانی کنم

ز غم وارهم، شادمانی کنم