ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۲۸
مهین رتبه سلطان علی خان راد
که رخ سرخ بادا در این سبز کشت
ندانم چرا روی و خویش بود
یکی همچو دوزخ یکی چون بهشت
روانها بیاساید از خوی نیک
[...]
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۷
که روشن دلان را برد در بهشت
بدوزخ کند روی پتیاره زشت
ادیب الممالک » دیوان اشعار » اضافات » شمارهٔ ۹
بسی سال گردون گردنده گشت
که خون بارد از دیده زان سرگذشت
ادیب الممالک » دیوان اشعار » منظومهها » شورشنامه » بخش ۱۹ - گفتگوی بانوی یگانه هنگام وداع با خانه
که این سبز ایوان فیروزه گشت
ز پشت سپهری و تخم بهشت
ادیب الممالک » دیوان اشعار » منظومهها » رستم نامه » بخش ۱ - گفتار در ایقاظ و تنبیه غفلت زدگان
همه با گوزنان و گوران بدشت
خرامند در گردش و بازگشت
ادیب الممالک » دیوان اشعار » منظومهها » رستم نامه » بخش ۴ - آوردن رستم پیغام سیمرغ را نزد بهمن شاه پور اسفندیار
به روز خور و ماه اردی بهشت
که کوه از گیا سبز و هامون ز کشت
ادیب الممالک » دیوان اشعار » منظومهها » رستم نامه » بخش ۵ - در خشم شدن بهمن شاه به رستم و پاسخ رستم بر وی
ندانم چسان بود می سرنوشت
که آمد ز دست من آن کار زشت
ادیب الممالک » دیوان اشعار » منظومهها » رستم نامه » بخش ۶ - بار دیگر پاسخ بهمن به رستم و پوزش از گفتار بد
به دوزخ دهد جای دیوان زشت
تن آسان شود پارسا در بهشت
ادیب الممالک » دیوان اشعار » منظومهها » رستم نامه » بخش ۶ - بار دیگر پاسخ بهمن به رستم و پوزش از گفتار بد
هم از رود و کاریز و بستان و کشت
چو زاید به آبان و اردی بهشت
ادیب الممالک » دیوان اشعار » منظومهها » در تقریظ شاهنامه و مثنویات و قطعات دیگر » شمارهٔ ۴ - در ۱۳۲۱ در وصف شاهنامه فردوسی هنگام طبع
در این باغ آراسته چون بهشت
ابوالقاسم طوسی این تخم کشت
ادیب الممالک » دیوان اشعار » منظومهها » در تقریظ شاهنامه و مثنویات و قطعات دیگر » شمارهٔ ۴ - در ۱۳۲۱ در وصف شاهنامه فردوسی هنگام طبع
ایا راد سالار فرخ سرشت
که دور از رخت باد دیدار زشت
ادیب الممالک » دیوان اشعار » منظومهها » در تقریظ شاهنامه و مثنویات و قطعات دیگر » شمارهٔ ۶ - خطاب به ارباب کیخسرو شاهرخ بخط خودش ناتمام
توانائیت بخشد اردیبهشت
ز شهریورت تازه بستان و کشت
اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱۷۸ - پند باز با بچهٔ خویش
کنامی نگیریم در باغ و کشت
که داریم در کوه و صحرا بهشت
اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱۷۸ - پند باز با بچهٔ خویش
ته چرخ گردندهٔ کوژ پشت
بخور آنچه گیری ز نرم و درشت
عارف قزوینی » دیوان اشعار » نامه ها و اشعار متفرقه » شمارهٔ ۶
به روبنده و پیچه و روی زشت
نباید به دلخواه چیزی نوشت
ملکالشعرا بهار » مثنویات » شمارهٔ ۴۴ - ساقینامه
کجا رفت هوشنگ و کو زردهشت
کجا رفت جمشید فرخسرشت
ملکالشعرا بهار » مثنویات » شمارهٔ ۴۷ - کلبه بینوا!
چو خرمن به مرداد مه گردگشت
یکی عامل از شهر آمد بهدشت