بپیچید و بنداخت او را بدست

خروشی برآورد چون پیل مست

چنین است و این بر دلم شد درست

همین بدگمانی مرا از نخست

بدو گفت پیمانت خواهم نخست

به چاره دلش را ز کینه بشست

فریدون ز ضحاک گیتی بشست

بترسم که آید ازان تخم رست

نگه کردم از گرد چون پیل مست

برآمد یکی تیغ هندی به دست

کمندی بینداخت از دست شست

زمانه مرا باژگونه ببست

یکی سخت پیمان ستد زو نخست

پس آنگه به مردی ره چاره جست

ابا طوق زرین پرستنده شست

یکی جام زر هر یکی را به دست

چو شد ساخته کار خود بر نشست

چو گردی به مردی میان را ببست

پر اندیشه بنشست برسان مست

بکش کرده دست و سرافگنده پست

گرفته یکی جام هر یک به دست

بفرمود کامد به جای نشست

یکی سخت پیمانت خواهم نخست

که لرزان شود زو بر و بوم و رست

گرفت آن زمان سام دستش به دست

ورا نیک بنواخت و پیمان ببست

تو با کابل و هر که پیوند تست

بمانید شادان دل و تن‌درست

به سیندخت بخشید و دستش بدست

گرفت و یکی نیز پیمان ببست

برفتند گردان همه شاد و مست

گرفته یکی دست دیگر به دست

چنان هم کجا ساختی از نخست

بیاید مر این را سرانجام جست

برفتند از آنجا به جای نشست

ببودند یک هفته با می به دست

بیامد یکی موبدی چرب دست

مر آن ماه رخ را به می کرد مست

وزان پس فرود آمد از پیل مست

سپهدار بگرفت دستش بدست