به پیروزی و مردی و مهر و رای

که شاهیت بادا همیشه به جای

ز قنوج وز دنور و مرغ و مای

برفتند با زیج هندی ز جای

کنون پنج هفتست تا من به پای

همی خواهم از داور رهنمای

برد مر مرا ز این سپنجی سرای

بود در همه نیکوی رهنمای

به یزدان پناه و به یزدان گرای

که اویست بر نیک و بد رهنمای

خرد باد جان ترا رهنمای

به پاکی بماناد مغزت به جای

همان بدره و برده و چارپای

براندیشم آرم شمارش به جای

از ایوان و خرگاه و پرده‌سرای

همان خیمه و آخور و چارپای

نبستم دل اندر سپنجی سرای

بدان تا سروش آمدم رهنمای

بر این هم نشست اندر این هم سرای

همی دارشان تا تو باشی به جای