نیرزی تو و هر چه لشکرت پاک

بر زخم گرزم به یک مشت خاک

برآمیخت مغزش به خون و به خاک

سپه روی برگاشت از جنگ پاک

زمین تا به جایی نیفتد مغاک

دگر جای بالا نگیرد ز خاک

دل و مغز سالار کردند چاک

گروهانش را سر بریدند پاک

نهان گنج افریقی از زیر خاک

همه هر چه گفتند برداشت پاک

دگر چاره صد بختی و بیسراک

به صندوق ها بار بد سیم پاک

شدی گه گهش پیش غلتان به خاک

چو خواهشگری پیش یزدان پاک

بدو در تن مرده ای سهمناک

شده استخوانش از پی و گوشت پاک

بترسید از آن دادفرمای پاک

که چونین کسی را کند می هلاک

تن ما یکی خانه دان شوره ناک

که ریزد همی اندک اندکش خاک

مشو تا تنم را سپاری به خاک

چو من جان سپارم به یزدان پاک

چهی بود زیرش چو تاری مغاک

پر از زر رسته بیاکنده پاک

گرامی‌ست تن تا بود جانِ پاک

چو جان شد، کشان افکنندش به خاک

همه کان گهر بد دل سنگ و خاک

ز زر و مس و آهن و سیم پاک

گران ساخت خاک و سبک باد پاک

روان گرد گردون و آرام خاک

برآمد به مه دین یزدان پاک

سر جادویی‌ها فروشد به خاک

همه ترگ و خفتانشان گشت چاک

فروریخت خنجر زره گشت خاک

بسی خویش و پیوند تو زیر خاک

همی بینی از پیش و نایدت باک

پس از یک زمان استخوانهاش پاک

بدی گرد آن چشمه بر تیره خاک

بدان شهر بد ژرف چاهی مغاک 

درو چشمه آب چون سیم پاک