همی پارسا و همی شاه زاد

همی راستگو و همی خوش نژاد

چو مهران بیامد زمین بوسه داد

بگفتا که شاه جهان شاد باد

سواره باسبان تازی نژاد

همه رخت رسمی ببر کرده شاد

سلام نظامی بدادند و شاد

بگفتند شاها نشد بامداد

درخت کهن شاخ و برگ زیاد

نبودی در او کارگر هیچ باد

همی خوب روی و همی پاکزاد

ز دو شاه بیدار دارد نژاد

سراسیمه آمد بر شاهزاد

ببیند که تا او چه فرمان بداد

چو آمد غلام و زمین بوسه داد

بگفتا که بانوی ما شاد باد

بگوئید مه مهر اینها بداد

بگفتا بنوشید و باشید شاد

همان دخت ایرانی پاکزاد

یکی خنجری زیر سر مینهاد

پزشک آمد و گفت ای شاهزاد

همیشه ز گیتی دلت شاد باد

همی دست برروی قلبش نهاد

بگفتا شها بر تو بس مژده باد

سوار آمد و گفت ای نیک زاد

بشارت که از غم شدستی توشاد

چو کامپوی آمد زمین بوسه داد

که ای نوجوان پورشه شاد باد

غلامم بدرگاهت ای شاهزاد

خریدی تو آزاد کردیم شاد

پس آنگه بگفتا که ای شاهزاد

که این غم دوباره مرا دست داد

بگفتا نه ای خسرو نیکزاد

چه گویم که اشکم بدامان فتاد

همان شاهزاده نجاتت بداد

چو دیدم ترا روح من گشت شاد

بگفتند تا عصر آن شاهزاد

بیایند با دخت نیکو نهاد

بفرمود هستی تو خود شاهزاد

زتو شاد گشتیم و گشتی توشاد