حبّذا صورتت که بس خوبی

خرّما شوکتت نه معیوبی

تو ز احوال خویش محجوبی

زان طلبکار مرد مقلوبی

دیگری آمد و زدم چوبی

تا زمن برنخیزد آشوبی

گفته جانش به صبر ایوبی

سخت راسست و زشت را خوبی

چون رسی در مقام محبوبی

زو نبیند دل تو جز خوبی

نغز خط دلبری فرستادم

همچو یوسف یگانه در خوبی

بو که یابد ز شهریار جهان

نظر التفات یعقوبی

گفت با قدسیان کروبی

آن که خلقش بود بدین خوبی

مصطفی کز مقام مجذوبی

شد مکرم به نام محبوبی

با غلام خلیفه کز خوبی

بود مهر سپهر محبوبی

با غلام خلیفه کز خوبی

بود مهر سپهر محبوبی

زن که شد شمع خلوت خوبی

آگه است از رموز محبوبی

پسران، از طراوت و خوبی

جلوه ی سرو و قامت طوبی