افضل الدین ما صناعت طب

نیک داند همی کثیر و قلیل

چون رود در وثاق بیماری

ختم یاسین همی رود بدومیل

او ز در پای نا نهاده برون

[...]

زندگانیّ مجلس عالی

باد چون مدّت زمانه طویل

مجد دین سیّد اجل که دهد

جود دست تو بحر را تخجیل

ای از آن خاندان که از شرفش

[...]

قطعه ای نزد تو فرستادم

التماسی در آن حقیر و قلیل

التماسم نداشتی مبذول

تا تو گشتی خفیف و بنده ثقیل

قطعه یی بس مبارکست الحق

[...]

وحدت او مقدس از تمثیل

صنعت او منزه از تحلیل

چاکرش آفتاب و بنده سهیل

روی او «والضحی» و مو «واللیل»

چون بد اود کوه گشت رسیل

گشت خون هم بامر موسی نیل

باشد آن نور او ززیت و فتیل

نیست باقی چو بحر یا چون نیل

چون بهاء ولد نمود رحیل

شد ز دنیا بسوی رب جلیل

این سخن را پذیربی تأویل

تا روی سوی بحر همچو ن نیل

وهو معکم شنو تو بی تأویل

فهم کن در گذر ز قال و ز قیل

لیس للغیر فی هواه سبیل

حل عن ان یراه غیر جلیل

اوست مقصود و کاینات طفیل

اوست سلطان و دیگران سرخیل

بر بلندی و دور از آفت سیل

وز گذار چریک یافته میل

زین درست و درم به رغبت و میل

پل و بندی بساز در ره سیل

چو به کسب علوم داری میل

از همه لذتی فرو چین ذیل

شافعی گر به مال کردی میل

دجله پر مال او شدی و دجیل

عزت خلق اگر نگهداری

نکشی درد سر ز قال و ز قیل

ور نداری ز کبر عزت کس

ناکسی گشت ثابتت بدلیل

مشکل است آنکه او عزیز شود

[...]

نشود نیک، بد به هیچ سبیل

باز جو قول حق که «لاتبدیل»

کرد بر رأی خویشتن تأویل

متشابه چو دید در انجیل

یدو وجه است وعین در تأویل

قدرت و هستی و بصر ز دلیل