حلّه از توست، نیست کوتاهی

هان ببخشش به هر که می خواهی

هان بپرس از من آنچه میخواهی

دهمت تا ز مطلب آگاهی

هم بیاران خود ده آگاهی

کت درین ره کنند همراهی

نیستت گر ز عشق آگاهی

برو از جان من چه میخواهی؟!

یافت زو چون نشان آگاهی

داد جایش به مسند شاهی

گر روی سوی او ز آگاهی

خضر ره اوست هر کجا خواهی

شهوت انگیز صحبت ار خواهی

خاص زن دان، وگرنه گمراهی

حکم دارد ز ماه تا ماهی

گو مبادش ز حکمت آگاهی

ای بسا دختران، کز آگاهی

پدران را کنند همراهی

گر به این کوچه جسته‌ای راهی

زین سخنها که گفتم آگاهی

قالبت قُبه‌ایست اللهی

لیک از حبه‌ای نه آگاهی

که کند با قضای او آهی

جز فرومایه‌ای و گمراهی

زده در پیشگاهِ آگاهی

کوس تفرید لِیْمَعَ اللّهی

به تو از ملک ماه تا ماهی

نامزد شد خلیفة اللهی

دلبران اخترند و تو ماهی

نیکوان لشکرند و تو شاهی

چندگویی دلت چگونه بود

تو درون دلی خود آگاهی

بس درازستی ای شب یلدا

[...]

ای گدای در توهر شاهی

نیست غیر از در توام راهی

نه چمنراست چون قدت سروی

نه فلک راست چون رخت ماهی

نیست الا چه زنخدانت

[...]

دارم افسانه‌ای ز «‌درگاهی‌»

شاهکاریست بشنو ار خواهی

بار دیگر به دور «‌درگاهی‌»

از سر دشمنی و بدخواهی

گرتو علم از برای آن خواهی

که بدان قدر دوستان کاهی

تو امیری و صاحب جاهی

چاکر صادق شهنشاهی