آنکه بوبکر را چو جان بودی

کی به فرزند او زیان بودی

هرکجا آن دل و زبان بودی

فطنت تیر چون کمان بودی

کاشکی چاره‌ای در آن بودی

که ز ما چشم بد نهان بودی

رخ تو فتنه جهان بودی

گر نه، از دیده نهان بودی

دل و دین رفت در سر غم تو

کاش باری امید جان بودی

ز رخت یادگار خواستمی

[...]

تو که خود مونس روان بودی

چون ز حشم دلم نهان بودی

من خود اندر حجاب خود بودم

ورنه با من تو در میان بودی

از تو می بافتم خبر، بگمان

[...]

گر نه اندر پناه کان بودی

لعل چون سنگ رایگان بودی

این سخن گر نه در میان بودی

آدمی نیز بی‌زبان بودی

گر به آزادی زبان بودی

کار آزادگان روان بودی

وگر این سفلگی سخن گفتی

مردم سفله بی‌نشان بودی

چه شدی فضل اگر بدی ارزان

[...]