حضرت مصطفی بسعی تمام

خانه شرع را نهاد بنا

در کمال ثبات و استحکام

تا قیامت بری ز بیم فنا

حفظ آن فرض بر وضیع و شریف

[...]

ای ظریفان روم شکر کنید

که فلک داده است کام شما

با شما نیست نسبتی ما را

هست برتر ز ما مقام شما

ما غلامان ماه رویانیم

[...]

ای که داری خرد بدان که ترا

با دو کس اختلاط دشوارست

اول آن کس که نیست طالب تو

از تو و دیدن تو بیزارست

دوم آن کس که دیدن او نیست

[...]

مردم این دیار را با من

اثر شفقت و عنایت نیست

یا درین قوم نیست معرفتی

یا مرا هیچ قابلیت نیست

سخن من بسیست در عالم

جز بد او عدو نمی بیند

هر نکویی که هست در نظمم

دوست می بیند او نمی بیند

بی تکلف عدوی من کور است

[...]

عادت اینست فیض فطرت را

در بنای وجود نوع بشر

که رسد تا زمان رشد و بلوغ

طفل را مهربانی از مادر

دهد او را کمال جسمانی

[...]

دوش طفلی پری رخی دیدم

گفتم ای شوخ شکرین گفتار

تو چرا از کمال استغنا

فارغی از مشقت همه حار

پدر و مادرند در تک و دو

[...]

دو گروهند خلق این عالم

علمایند و مردم جاهل

جاهلان شعر را نمی دانند

زانکه هستند از هنر غافل

پیش عالم خطاست گفتن شعر

[...]

عاشق صاف طبع و پاک دلم

واله حکمت جلال و جمال

با خط حسن دلبران در عشق

می کنم مشق تا رسم بکمال

فارغم از حظوظ نفسانی

[...]