سوی لندن گذر ای پاک نسیم سحری

سخن از من بر گو به سر ادوارد گری

کای خردمند وزیری که نپرورده جهان

چون تو دستور خردمند و وزیر هنری

نقشهٔ پطر بر فکر تو نقشی بر آب

[...]

باز در جلوه گری شد صنمی جلوه گری

دلبری پرده‌نشین شاهدکی پرده دری

با خبر از همه وز عاشق خود بی‌خبری

نکند در دل او نالهٔ عاشق اثری

غنچه را نیست جز این علت خونین جگری

که کند پردهٔ آن پاره نسیم سحری

ایکه از عیب کسان پرده دری در خود بین

آن چه عیب است که باشد بتر از پرده‌دری

گر زنی لاف هنر عیب کسان کمتر جوی

[...]

چون خدا خواست کند خلقت نوع بشری

قدرت خویش کند جلوه‌گر هر نظری

کرد خلقت ز تراب آن بشرانرا پدری

وانگه از آن پدر امروز عیانشد پسری

ایکه سرگرم باندوختن سیم و زری

سیم و ز توشه ره نیست عجب بیخبری

خصم جان تو بود اینکه تو دولت شمری

آن نه دولت که بصد حسرت از آن درگذری

آن کبوتر ز لب بام وفا شد سفری

ما هم از کارگه دیده نهان شد چو پری

باز در خواب سر زلف پری خواهم دید

بعد از این دست من و دامن دیوانه سری

منم آن مرغ گرفتار که در کنج قفس

[...]